جایزه ی پولیتزر (Pulitzer Prize) برای داستان، یکی از هفت جایزه ی مهم و معتبر پولیتزر است. این جایزه ی آمریکایی به صورت سالانه به آثار برتر ادبی، نمایشی و موسیقیایی داده می شود. این جایزه، به یک اثر داستانی برجسته، نوشته ی نویسنده ای آمریکایی اعطا می شود که ترجیحا به زندگی در آمریکا بپردازد و در سال قبل از برگزاری مراسم انتشار یافته باشد. از سال 1980، لیست فینالیست ها توسط هیئت برگزاری اعلام می شود که معمولا فهرستی سه نفره است. گفتنی است که این جایزه، جزو قدیمی ترین جوایز پولیتزر بوده و هیچ وقت در یک سال به دو نویسنده تعلق نگرفته است. در طول تاریخ، بوث تارکینگتون، ویلیام فاکنر و جان آپدایک موفق شده اند دو بار این جایزه را از آن خود کنند.
این رمان که در سال 2015 جایزه‌ی «پولیتزر داستان» را به دست آورد، تعلیق، جنبه های تاریخی جذاب و یک خطِ داستانیِ هیجان‌انگیز را در خود جای داده است.
کتاب «جاده» که در سال 2007 جایزه‌ی «پولیتزر داستان» را از آن خود کرد، داستانی پویا و چندوجهی است که با نثری جذاب و استادانه به مخاطبین ارائه شده است.
داستان «خانم دلوی» بر جای جای داستان «ساعت ها» سایه افکنده—اما به شکلی باورپذیر، مبتکرانه و جذاب، چون یکی از تِم های اصلی رمان «ساعت ها»، سایه افکندنِ خاطرات و کتاب ها بر زندگیِ کنونی است.
«تارت»، زمانی طولانی را برای خلق هر کدام از آثارش—به طور میانگین ده سال—صرف می کند
کتاب «بر باد رفته» خیلی زود نام خود را به عنوان اثری پرفروش مطرح کرد و از زمان اولین انتشار در سال 1936 تا اکنون، هم بسیار محبوب و هم جنجال برانگیز باقی مانده است
