تأمل پیرامون جایگاه و نقش دین در پارادایم فکری و عملی روابط بین الملل، از موضوعات مهمی است که در ارتباط نزدیک با مسئلة محوری در منابع قدرت نرم در عرصة نظر و عمل است. اگر بپذیریم که مشروعیت دینی عامل مهمی در طول جنگ سرد بوده، بدیهی است در دنیایی که عوامل هنجاری و ارزشی هر روز دارای نفوذ فزآینده ای میشوند، عامل دین بسیار موثر خواهد بود. به علاوه انتظار میرود، دین در کنار ملیگرایی و ناسیونالیسم به عنوان ابزارهای مشروعیت بخش خشونت استفاده شوند. نفوذ عمدة دیگر در عرصة روابط بین الملل، دربارة ارتباط میان سیاست داخلی و بین المللی میباشد. دین سیاسی شده، جایگاه خود را در عرصة سیاست بین الملل پیدا کرده است. تروریسم با انگیزة دینی و تنازع بین المللی بر روی موضوعات حقوق بشری چون حقوق بشر دینی از همه بیشتر در موضوعات سیاست بین الملل مطرح میباشد. به علاوه، موضوعها و مسائل فرامرزی نظیر: حقوق بشر زنان و طرح کنترل جمعیت در خانواده نیز دارای وجوه دینی هستند و موضوعاتی چون: اصولگرایی دینی و اسلام سیاسی با تأکید بیشتری مورد مطالعه قرار میگیرند. کتاب حاضر از منابعی است که موضوع «دین و نقش بین المللی آن» در چند سطح به بررسی گذارده شده است. نویسندگان، ضمن معرفی و نقد رهیافتهای غیردینی در روابط بین الملل، به ضرورتها و مزایای رهیافت دینی اشاره داشته و در نهایت، به بررسی رخدادهای مرتبط همت گمارده اند. نتیجة پژوهش نویسندگان در این کتاب که از منظری اسلامی ایرانی به موضوع نگاه کرده اند، حکایت از اعتلای جایگاه رهیافتهای دینی در نظمسازی آینده نظام بین الملل دارد.
کتاب اسلامگرایی در نظام بین الملل
دانشگاه امام صادق (ع)
