کتاب دختر زمان

«فرزند زمان» نوشته‌ی جوزفین تی داستان کارآگاهی است که در آن، یک پرونده تاریخی بررسی می‌شود. شخصیت اصلی کتاب، بازرس اسکاتلندیارد به نام آلن گرانت است که به دلیل یک آسیب‌دیدگی در بیمارستان بستری شده و برای پر کردن وقتش شروع به مطالعه تاریخ می‌کند. یکی از پرتره‌هایی که به او نشان داده می‌شود، تصویر ریچارد سوم، پادشاه انگلیس است. این پرتره برخلاف تصویر منفی‌ای که از ریچارد سوم وجود دارد، چهره‌ای مهربان و مسئولیت‌پذیر از او را به نمایش می‌گذارد. گرانت که به توانایی‌های خود در تحلیل چهره‌ها افتخار می‌کند، به این تضاد علاقه‌مند شده و تصمیم می‌گیرد بررسی کند که آیا ریچارد واقعا قاتل دو کودک برادرش بوده است یا نه.
در طی داستان، گرانت از تخت بیمارستانش به کمک دیگران، به ویژه یک محقق جوان آمریکایی، شروع به تحقیق درباره‌ی تاریخ ریچارد سوم می‌کند. او متوجه می‌شود که آنچه به عنوان تاریخ رسمی پذیرفته شده، به احتمال زیاد تحت تأثیر پروپاگاندا و منافع سیاسی خاندان تودور قرار داشته است. او شواهدی پیدا می‌کند که نشان می‌دهد ریچارد سوم ممکن است هیچ‌گاه این جنایات را مرتکب نشده باشد و ممکن است قربانی یک نقشه تاریخی و بدنام‌سازی شده باشد. کتاب به بررسی مسائلی مانند چگونگی شکل‌گیری تاریخ و حقیقت می‌پردازد. گرانت، به عنوان یک کارآگاه، بر اهمیت بررسی شواهد و نقد روایت‌های رایج تأکید دارد. او با استفاده از مهارت‌های خود در تحلیل شواهد تاریخی و استفاده از منطق، نشان می‌دهد که تاریخ اغلب به دست کسانی نوشته می‌شود که در قدرت هستند و می‌توانند روایت‌ها را به نفع خود تغییر دهند. در این مسیر، او متوجه می‌شود که بسیاری از آنچه درباره‌ی ریچارد سوم گفته شده، نه بر اساس شواهد واقعی، بلکه نتیجه‌ی پروپاگاندا بوده است.
«فرزند زمان» به پرسش‌هایی درباره عدالت تاریخی و تحریف تاریخ پاسخ می‌دهد. این کتاب نه تنها به عنوان یک رمان کارآگاهی جذاب شناخته می‌شود، بلکه به‌نوعی یک تحقیق درباره‌ی چگونگی ساخت تاریخ و چگونگی قضاوت درباره‌ی شخصیت‌های تاریخی است. از این رو، خواننده را به تفکر درباره‌ی حقیقت، تاریخ و تأثیرات سیاسی بر روایت‌های تاریخی و شکل‌دهی به افکار عمومی دعوت می‌کند.