کتاب حاضر تلاشی است برای شناخت بیشتر، مسئله افکار عمومی و مسائل مربوط به آن. در فصل اول، تاریخ تکامل واژه "مفهوم" و به ویژه منشاهای آن در فلسفه سیاسی دموکراتیک قرون هفدهم و هجدهم بررسی شده و سپس نگارنده تعدادی از سئوالات دیر پا و علایق هنجاری درباره افکار عمومی را مشخص می کند. در فصل دوم، رویکردهای مفهومی برای درک "عموم" به مثابه یک هویت جمعی بحث می شود. نگارنده تصریح می کند: "در این فصل، من به تحقیق و بررسی در مورد مفاهیم جامعه شناسانه ای می پردازم که به طور عمده در مراحل اولیه قرن بیستم تکامل یافته و عموم آنها به مثابه گروه اجتماعی گذرا و دارای ساختاری سست تصویر شده که از بحث و گفت و گو پیرامون یک مسئله شکل گرفته است. در فصل سوم درباره رویکردهای مفهومی برای درک افکار بحث می شود... مباحثی که در این فصل مورد بحث قرار گرفته اند، دربرگیرنده اطلاعات اولیه افکار، به همان صورتی است که از نظر مفهومی درک شده و در بسیاری از تحقیقات پیمایشی مورد اندازه گیری قرار گرفته اند". فصل چهارم شامل توضیح مفهوم "بحث عمومی" است و نگارنده با مرور شیوه هایی که محققان افکار عمومی می کوشند تا این فرایند را در طول زمان مشاهده کنند، چنین نتیجه گیری می کند: "... مفهوم سازی افکار عمومی از نظر فرایندهای استدلالی، همانند آن چه در این کتاب بیان شد، نباید با توسل بر هر الگوی عامه مردم از تصمیم گیری های سیاسی اشتباه گرفته شوند. بنیان دموکراتیک مفهوم افکار و به مقیاسی کمتر بنیان های دموکراتیک تصمیمات روزمره سیاسی غیر قابل بحث هستند... تصمیماتی که بر افکار عمومی تکیه دارند؛ با انتشار و ارتباطات آغاز می شوند، اما ارتباطات به همان اندازه که ابزاری برای متقاعد ساختن است، برای جمع آوری اطلاعات نیز به کار می رود...".
کتاب افکار عمومی
پژوهشکده مطالعات راهبردی