کتاب هفت جاویدان (3جلدی)

کتاب «هفت جاویدان» نوشته مرجان فولادوند، بازآفرینی خلاقانه‌ای از اسطوره جمشید است؛ شاه-پهلوانی که در اساطیر ایرانی با گسترش دانش، معماری، رفاه و شکوفایی تمدن شناخته می‌شود. اثری که در عین وفاداری به ریشه‌های اسطوره‌ای، با نگاهی تازه به دغدغه‌های معاصر می‌پردازد و از دل روایت کهن، پرسش‌هایی امروزی درباره رستگاری، مسئولیت جمعی، صلح و امید مطرح می‌کند.
فولادوند در این رمان، جمشید را نه به عنوان اسطوره‌ای دور از دسترس، بلکه به‌مثابه انسانی دچار خطا و غفلت به تصویر می‌کشد؛ کسی که در اوج قدرت و شکوه، دچار غرور می‌شود و همین سرمستی، او را از اصل خود و مردمش دور می‌سازد. نقطه عطف داستان، سقوط او در پی این خطاست؛ سقوطی که نه‌تنها دامن خودش، بلکه سراسر سرزمینش را می‌گیرد. ضحاک و اهریمن از راه می‌رسند، مارها بر زمین حاکم می‌شوند و روشنی جای خود را به تاریکی می‌دهد. اما نویسنده به بازآفرینی صرف اکتفا نمی‌کند. او از دل این روایت، مفاهیمی چون کنش جمعی، مسئولیت‌پذیری اجتماعی و ضرورت بیداری عمومی را بیرون می‌کشد. در جهان «هفت جاویدان»، نجات صرفا از مسیر قهرمان تنها نمی‌گذرد. جمشید برای عبور از هفت‌خوانی که پیش رو دارد، نیازمند همراهی مردم است. هر فرد این سرزمین نیز باید با هفت‌خوان مخصوص خود روبه‌رو شود تا با گذار هم‌زمان شاه و ملت، امکان رهایی و نوزایی فراهم گردد. در واقع، داستان در بستری از اسطوره، سیاست و اجتماع تنیده شده است. جمشید که روزگاری خورشید چشم نامیده می‌شد، حال در تاریکی سرگردان است و مردمش نیز در وضعیتی مشابه به سر می‌برند. روایت، پرسش‌هایی جدی را پیش روی خواننده می‌گذارد: رفاه بدون معنویت چه سرانجامی دارد؟ چگونه می‌توان از چرخه جنگ و خشونت رها شد؟ عشق چه جایگاهی در جهانی گرفتار در خشونت دارد؟ و آیا مهاجرت راه‌حل است یا گریز از مسئولیت؟
در نهایت، مرجان فولادوند، قصه‌ای خلق کرده که از دل آن، صدای مردم شنیده می‌شود؛ نه صدای فرمانروایان. تصویرسازی او از انسان‌هایی که در جست‌وجوی نور، از دل تاریکی عبور می‌کنند، به مخاطب امید می‌دهد. نویسنده با تکیه بر عناصر اسطوره‌ای، اما در پی گفت‌وگو با انسان معاصر، داستانی چندلایه و اندیشمندانه خلق کرده است. «هفت جاویدان» روایتی است از سقوط و بازخیزی، از اشتباه و آگاهی، و از لحظه‌هایی که در آن، حرکت جمعی می‌تواند تاریخ را دگرگون کند.