کتاب ویتگنشتاین و حکمت

لودویگ ویتگنشتاین، فیلسوف نامدار قرن بیستم، بیش‌تر به‌عنوان فیلسوف زبان و معنا شناخته شده است؛ اما در کتاب «ویتگنشتاین و حکمت» نوشته مالک حسینی، جلوه‌ای کمتر دیده‌شده از شخصیت او یعنی بعد حکیمانه‌اش مورد بررسی قرار گرفته است. این کتاب، که نخستین‌بار به زبان آلمانی منتشر شد و در سال ۱۳۸۸ توسط نشر هرمس به فارسی ترجمه گردید، در سال ۱۳۹۵ به‌عنوان کتاب فصل فلسفه معرفی شد و با نگاهی ژرف و نوآورانه، پیوندی تازه میان فلسفه و حکمت بر قرار می‌کند.
کتاب در چهار فصل تنظیم شده است که هر فصل وجهی متفاوت از حکمت در اندیشه و زندگی ویتگنشتاین را روشن می‌سازد. در فصل نخست، نویسنده با واکاوی دقیق آثار ویتگنشتاین، حضور مفهوم حکمت را حتی به‌صورت ضمنی و پراکنده در نوشته‌های او نشان می‌دهد. این فصل، خواننده را با لایه‌های پنهان این فلسفه آشنا می‌کند، جایی که حکمت به‌عنوان دغدغه‌ای عمیق، گرچه نه‌چندان صریح، اما جاری است. در فصل دوم، حسینی فلسفه ویتگنشتاین را نه صرفا در چارچوب تحلیلی بلکه به مثابه راهی برای رسیدن به حکمت معرفی می‌کند؛ فلسفه‌ای که در آن زبان و معنا، ابزارهایی‌اند برای فروکاوی در زندگی و فهم بهتر جهان و خویشتن. این دیدگاه فلسفه را به‌مثابه نوعی زندگی حکیمانه بازنمایی می‌کند. فصل سوم به زندگی شخصی ویتگنشتاین می‌پردازد و رابطهٔ مستقیم رفتار و منش او را با اصول حکمت بازمی‌نمایاند. این فصل تصویری انسانی و ملموس از فیلسوفی ارائه می‌دهد که حکمت برایش تنها نظریه نبود بلکه شیوه زندگی بود. در فصل پایانی، پرسش اساسی «آیا ویتگنشتاین حکیم است؟» بررسی می‌شود. نویسنده با رویکردی انتقادی و مستدل تلاش می‌کند پاسخ این سوال را در دل متن و زندگی ویتگنشتاین بیابد. این کتاب با تحلیل دقیق، زبانی روان و ترجمه‌ای معتبر، دریچه‌ای تازه به فلسفه و شخصیت ویتگنشتاین می‌گشاید و برای پژوهشگران و علاقه‌مندان فلسفه معاصر فرصتی ارزشمند فراهم می‌آورد. البته برخی نقدها نیز مطرح شده‌اند؛ از جمله غفلت نسبی از منابع انگلیسی و عدم پرداختن به حکمت اسلامی در تحلیل‌ها که می‌تواند در نسخه‌های آینده مورد بازنگری قرار گیرد.
«ویتگنشتاین و حکمت»، دعوتی است به خواندن فلسفه‌ای عمیق‌تر، فراتر از زبان و معنا، به‌سوی حکمت و زندگی بهتر.