کوروش اسدی در سن ۳۵ سالگی‌اش کتاب "پوکه باز" را به انتشار سپرد و این کتاب به عنوان بهترین مجموعه داستان منتشرشده در سال ۱۳۷۸ به افتخار جایزه نویسندگان و منتقدان مطبوعات درآمد. این مجموعه شامل ده داستان کوتاه است و به سفارش هوشنگ گلشیری، منتشر شد.
داستان‌های "پوکه باز" فضای جنوب و جنگ را به تصویر می‌کشند و جامعه‌ای از دهه شصت و زندگی آدم‌های متاثر و دست‌کم‌آزارانه را نمایان می‌سازند. افراد در این داستان‌ها گاه در محیط جنگ و بمباران دیده می‌شوند و گاه به شکل آدم‌هایی که در گذشته به جنوب فرار کرده‌اند و اکنون دچار بی‌هدفی و مشکلات می‌شوند، توصیف می‌شوند.
پوکه باز به عنوان یک مجموعه داستان کوتاه عاشقانه کوروش اسدی، نویسنده‌ای با استعداد را به تصویر می‌کشد. این داستان‌ها به طور عمده ادبیات جنگ و داستان‌های جنگی را با مضمون مرگ و زندگی در موقعیت‌های حیاتی ترسیم می‌کنند. روایت‌ها درونمایه مرگ فکری و جسمی دارند و تصویر می‌کنند انسان‌ها که در لبه مرز مرگ به نجات رسیده‌اند اما نمی‌توانند به زندگی عادی بازگردند.
کتاب "پوکه باز" نمونه‌ای از آثار ادبیات جنگ و نگاهی به جان‌هایی است که تحت تاثیر وحشت و مرگ قرار گرفته‌اند و ناتوان به بازگشت به زندگی روزمره می‌شوند. این کتاب تجربه‌های پرمعنا و انسانی را به تصویر می‌کشد.
کتاب پوکه باز
