این استدلال و آزمایش فکری که اکنون به طور کلی به عنوان برهان اتاق چینی شناخته می شود، اولین بار در مقاله ای در سال 1980 توسط فیلسوف آمریکایی جان سرل (1932-1932) منتشر شد. این به یکی از شناخته شده ترین استدلال ها در فلسفه اخیر تبدیل شده است. سرل خود را در اتاقی تنها تصور می کند که برنامه کامپیوتری برای پاسخ به حروف چینی وجود دارد. سرل چیزی از زبان چینی نمی‌فهمد، و با این حال، با پیروی از برنامه برای دستکاری نمادها و اعداد درست مانند رایانه، رشته‌های مناسبی از حروف چینی تولید می‌کند که افراد بیرون را فریب می‌دهد تا فکر کنند یک سخنران چینی در اتاق وجود دارد. نتیجه گیری محدود این بحث این است که برنامه نویسی یک کامپیوتر دیجیتال ممکن است باعث شود که به نظر برسد که زبان را می فهمد اما درک واقعی ایجاد نمی کند. بنابراین "آزمون تورینگ" ناکافی است. سرل استدلال می‌کند که آزمایش فکری بر این واقعیت تأکید می‌کند که رایانه‌ها صرفا از قوانین نحوی برای دستکاری رشته‌های نماد استفاده می‌کنند، اما هیچ درکی از معنا یا معناشناسی ندارند. نتیجه گیری گسترده تر این بحث این است که این نظریه که ذهن انسان سیستم های محاسباتی یا پردازش اطلاعات کامپیوتری است، رد می شود. در عوض ذهن ها باید از فرآیندهای بیولوژیکی ناشی شوند. کامپیوترها در بهترین حالت می توانند این فرآیندهای بیولوژیکی را شبیه سازی کنند. بنابراین این استدلال پیامدهای زیادی برای معناشناسی، فلسفه زبان و ذهن، نظریه های آگاهی، علوم کامپیوتر و علوم شناختی به طور کلی دارد. در نتیجه، پاسخ های انتقادی زیادی به این استدلال داده شده است.
کتاب برهان اتاق چینی
کتاب طه