کتاب حاضر تلاشی است برای جبران نابرابری جنسیتی در کتاب اولم، عادات و آداب روزانۀ بزرگان. هدفم این بود به چیزی بیش از امور پیش‌پاافتادۀ روشنفکرانه دست‌یابم؛ می‌خواستم کتاب اول عادات و آداب روزانۀ بزرگان چراغ راهی باشد برای کسانی که سعی می‌کنند به طرح‌های خلاقانۀ خود بپردازند و می‌کوشند به‌طور منظم برای اهداف خود وقت بگذارند یا به حالت روحی مناسب برای انجام کار برسند. من اغلب به‌عنوان نویسنده در چنین وضعیتی بوده‌ام، در نتیجه همیشه مشتاق بودم که بشنوم چگونه دیگران در ابتدایی‌ترین سطح، از پس کار خود برمی‌آیند. آیا هر روز می‌نویسند یا نقاشی می‌کنند یا آهنگ می‌سازند، اگر چنین است، در عمل چقدر کار می‌کنند و چه وقت‌هایی شروع به کار می‌کنند؟ آیا تعطیلات آخر هفته را هم روز کاری به حساب می‌آورند؟ چطور به کار خود می‌رسند و همزمان امرارمعاش می‌کنند؟ آیا به‌قدر کافی می‌خوابند و به افرادی که در زندگی با آنها در ارتباط هستند توجه می‌کنند؟ و با فرض اینکه از عهدۀ سامان‌دهی کارها برآیند، چگونه بر بحران‌های گذرای روحی خود فائق می‌آیند؟
کتاب عادات و آداب روزانه بزرگان : زنان نامی
فرهنگ جاوید
میسن کری
