جوانان عزیز! ببینید اهمیت کار علمی چقدر است؛ اهمیتش درجه یک است. اگر ما برای یک کشور، عزّت و آبرو و رفاه و اقتدار جهانی و پیشرفتهای علمی بخواهیم، باید از طریق علم وارد شویم. من نمی‌گویم برای سعادت یک جامعه، علم کافی است. می‌بینیم که در دنیا کشور هایی هستند که علم هم دارند، اما واقعا سعادتمند نیستند و در مشکلات فراوانی دست و پا می‌زنند. قطعا علم، نه فقط یک شرط لازم، بلکه یک شرط لازم بسیار مهمّ است و باید در کشور پیش برود. بنابراین، اهمیت علم معلوم است. اگر امروز کشوری از لحاظ علمی پیشرفت نکرد، نه اقتصادش پیشرفت خواهد کرد، نه اقتدار جهانی‌اش پیشرفت خواهد کرد و نه زندگی مردم پیش خواهد رفت. بالاخره علم باید در کشور پیش برود؛ به‌خصوص که ما عقب‌‌ماندگی داریم و باید تلاش شود. اقتداری که ما می‌توانیم در داخل به وجود بیاوریم، با بمب اتمی و سلاح هسته ای و تقویت نیروی نظامی نیست. البته تقویت نیروی نظامی در حدّ متعارف لازم است؛ اما آنچه می‌تواند ما را در مقابل تهاجم همه جانبه‌ی دشمنان در سطوح مختلف حفظ کند، همین فهرستی است که عرض کردم: تقویت ایمان، تقویت علم، تقویت فناوری، تسلط بر فنون روز، پیشاهنگ شدن در تولید علم، شکوفایی استعداد های آحاد ملت و جوانان در رشته های مختلف چه علوم انسانی، چه علوم طبیعی، چه انواع گوناگون علوم تجربی همبستگی ملی و تقویت همدلی در میان مردم؛ اینهاست که می‌تواند یک ملت را تقویت کند؛ می‌تواند هم دنیای خودشان را آباد کند، هم آنها را از آسیب دشمنان محفوظ نگه دارد. اینها وسیله ای است برای حفظ و صیانت؛ ما باید اینها را دنبال کنیم و خود را متعهد به انجام آن بدانیم.
کتاب روشنای علم
انقلاب اسلامی