یوهان ولفگانگ (فون) گوته شاعر، نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس، دانشمند، دولتمرد، کارگردان تئاتر و منتقد آلمانی بود. آثار او شامل نمایشنامه، شعر، ادبیات و نقد زیبایی شناسی و همچنین رساله هایی در مورد گیاه شناسی، آناتومی و رنگ است. او به طور گسترده ای به عنوان بزرگترین و تأثیرگذارترین نویسنده در زبان آلمانی شناخته می شود و آثار او تأثیر عمیق و گسترده ای بر اندیشه های ادبی، سیاسی و فلسفی غرب از اواخر قرن هجدهم تا امروز داشته است.
گوته در نوامبر 1775 پس از موفقیت اولین رمان خود، غم و اندوه ورتر جوان (1774) در وایمار اقامت گزید. گوته یکی از شرکت کنندگان اولیه جنبش ادبی استورم و درانگ بود. گوته در ده سال اول اقامت خود در وایمار به عضویت شورای خصوصی دوک (1776-1785) درآمد، در کمیسیون های جنگ و بزرگراه نشست، بر بازگشایی معادن نقره در نزدیکی ایلمناو نظارت داشت و یک سری اصلاحات اداری را در دانشگاه ینا او همچنین در برنامه ریزی پارک گیاه شناسی وایمار و بازسازی کاخ دوک آن مشارکت داشت.
اولین اثر علمی مهم گوته، دگردیسی گیاهان، پس از بازگشت او از تور ایتالیا در سال 1788 منتشر شد. او در سال 1791 مدیر تئاتر وایمار شد و در سال 1794 دوستی با نمایشنامه نویس، مورخ و فیلسوف فریدریش شیلر آغاز کرد که نمایشنامه های او را تا زمان مرگ شیلر در سال 1805 نمایش داد. در این دوره گوته دومین رمان خود را منتشر کرد.
کتاب ایفی ژنی
دامون
یوهان ولفگانگ فون گوته
