استاد پرویز شهریاری، گوهری از گوهرهای مردم زحمت‌کش و محروم جهان بود که در زمانه خروش برای آزادی و عدالت اجتماعی، از میان آلام و دردها برخاست و تابیدن گرفت؛ آرشی بود از آرش‌های جهان، که در دامن پر مهر مردم فرودست بالید تا افق‌های جهان را با تیر ترکش دانش و فرهیختگی خود، گسترده‌تر کند. پرویز شهریاری، تداوم‌دهنده راه دانشوران و فرهیختگان ایرانی بود که در دشوارترین و تیره‌ترین دوره‌های پادشاهان، خلفا، خان‌ها و سوداگران تبه‌کار، فضیلت انسان ایرانی را پاس داشت و سهم خود را در بنای تمدن و مدنیت بشری ایفا کرد. شاید گوته، شاعر بزرگ جهان، در توصیف چنین انسان‌هایی است که گفته است: «انسان در جست‌وجو و تلاش جاودانه‌اش در راه حقیقت، زیبا و بزرگ است.»
کتاب اشاره های استاد پرویز شهریاری
پژواک فرزان
خسرو باقری
