کتاب سرمایه سالاری متاخر و فرجام خواب

کتاب «سرمایه سالاری متاخر و فرجام خواب» اثر جاناتان کرری، تلاش بی‌وقفه‌ی سرمایه‌داری متأخر برای حذف مرزهای زمانی و تحمیل یک ریتم شبانه‌روزی بدون توقف بر زندگی انسان را مورد بررسی قرار می‌دهد. کرری استدلال می‌کند که این فرهنگ ۲۴/۷، یک پروژه‌ی صرفا رفاهی نیست؛ در عوض، یک استراتژی ایدئولوژیک است که هدف آن ایجاد یک نیروی کار و بازار مصرف جهانی و همیشه‌دردسترس است، به طوری که هیچ شکاف یا وقفه‌ای در تولید و تبادل اقتصادی باقی نماند. این نظام به دنبال انحلال کامل ریتم تاریخی روز و شب است تا زمان خصوصی و غیرتجاری را محو کند و هر لحظه‌ی بیداری، فرصتی برای کار، مشاهده، یا استخراج داده‌های مصرفی باشد و انسان در معرض تقاضای دائمی برای حضور مستمر و هوشیاری همیشگی قرار گیرد. در این چارچوب، کرری خواب را به عنوان یگانه عامل اخلال‌گر رادیکال در بازار بی‌وقفه معرفی می‌کند. خواب، یک وضعیت غیرارادی و غیرقابل مذاکره است که در برابر تسخیر، تبدیل به کالا و نظارت مقاومت می‌کند. خواب تنها زمانی است که سوژه‌ی سرمایه‌داری از مدار کار و نظارت خارج می‌شود؛ از این رو، این سیستم خواب را به عنوان یک محدودیت زیستی سرکش می‌بیند که باید کنترل، کوتاه، یا حتی در حالت آرمانی، حذف شود. کرری به تلاش‌های فناوری و دارویی برای بهینه‌سازی یا کاهش نیاز به خواب، به عنوان شواهد این پروژه‌ی سرمایه‌داری اشاره می‌کند. کتاب به تفصیل نقش فناوری‌های دیجیتال و نظارت را در این فرهنگ ۲۴/۷ تحلیل می‌کند و توضیح میدهد که این دستگاه‌ها نوعی نظارت دائمی و استخراج داده را طلب می‌کنند که مرز میان اوقات فراغت و پتانسیل کار را محو می‌سازد. این امر به یک فشار اجتماعی برای هوشیاری دائمی منجر می‌شود؛ وضعیتی که کرری آن را نمایش ایده‌آل «سوژه‌ی خستگی‌ناپذیر» می‌داند که ذاتا ضد انسانی است. این اثر، یک تحلیل عمیق فرهنگی درباره‌ی از دست رفتن زمان شخصی، ریتم طبیعی زندگی و استقلال انسانی در برابر منطق سیری‌ناپذیر بهره‌وری و مصرف دائمی است و به ما یادآوری می‌کند هزینه‌ی زندگی در یک دنیای متصل و همیشه در دسترس چیست.