از نوجوانی خواندن خاطرات و سفرنامه ها را بیش از دیگر اشکال نوشتار دوست می داشتم. چون یک جور خودافشاگری در این نوع نوشته هست که ممکن است در دیگر انواع نباشد. اما معمولا کسانی خاطرات شان را می نویسند که در دوره ی حیات خود منشأ یا مصدر کار مهمی بوده باشند: سیاستمداران، دانشمندان، هنرمندان، شاعران، نویسندگان و کسانی که جامعه با هویت و نقش اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و هنری شان آشنا است و می خواهد بداند او چگونه وقایع یا زندگی خود و دیگران را روایت کرده است. من اما هیچ یک از این ها نیستم: روستازاده ای هستم که نه از سر تقدیر، که به میل و اراده ی خود سر از دنیای نوشتن و سینما درآورده ام و بیش از سی سال از عمر نه چندان با برکتم را در این راه ها گذرانده ام.
کتاب از شما چه پنهان
نشر چشمه
احمد طالبی نژاد
