گفتوگو از مهمترین ابزارهای «مشکل آگاهی» است. اگر بدانیم که مشکلات بسی جوانب و مظاهر گوناگون دارند و اگر بدانیم که آگاهی از مشکلات تنها در نمایی آغشته به نقد مبسر است لزوم توسل به گفتوگو حس می‌شود، چرا که گفتوگو با امکانی که برای آدمی برای فرارفتن از تخصصی صرف ایجاد می‌کند به او فرصت می‌دهد که جوانب و زوایای هر مقوله‌ای را ببیند و بسنجد. علاوه بر آن، گفتوگو نه‌تنها با سوال و نقد آغاز می‌شود که خود پرسش‌زا است و اگر پرسشگری تقوای ذهن است با گفتوگو نورهایی بس ارزنده بر مقوله مورد بحث افکنده می‌شوند و حقایقی ناب و نیکو هویدا خواهند شد. این راهی است که ما برای نزدیک شدن به مسایل جامعه و فرهنگ ایران آغاز کرده‌ایم. در این میان نخبگانی در عرصه‌های گوناگون فکری و فرهنگی در نظر گرفته شده‌اند؛ هم فلسفه‌دان و فلسفه‌پژوه، هم مورخ و جامعه‌شناس و روان‌شناس و زبان‌شناس، هم مترجمانی در حوزه‌های مختلف پژوهشی.
کتاب تاملات ایرانی
