کتاب « بحران بیپایان » اثر جان بلامی فاستر، تحلیلی عمیق و ساختارشکنانه از بحرانهای اقتصادی، زیستمحیطی و اجتماعی در نظام سرمایهداری جهانی معاصر ارائه میدهد. فاستر، در این کتاب تلاش میکند نشان دهد که آنچه در دهههای اخیر به عنوان بحرانهای مقطعی معرفی شدهاند، در واقع نشانههای یک بحران ساختاری و ماندگار در بطن سرمایهداری هستند؛ بحرانی که نه تنها اقتصادی، بلکه زیستمحیطی، اجتماعی و حتی فرهنگی است. این کتاب از دل بحران مالی سال ۲۰۰۸ بیرون آمده و نویسنده با بهرهگیری از سنت مارکسیستی و نظریههای اقتصاد سیاسی، ریشههای تاریخی این بحران را بررسی میکند. فاستر توضیح میدهد که سرمایهداری از دهه ۱۹۷۰ وارد مرحلهای از «رکود بلندمدت» شده است؛ رشدی کند، همراه با نابرابری روزافزون و وابستگی شدید به بدهی و سفتهبازیهای مالی. او استدلال میکند که برخلاف تصور رایج، سرمایهداری در مسیر اصلاح نیست، بلکه به سمت بحرانهایی پیدرپی پیش میرود که سیستم را از درون میفرسایند. یکی از بخشهای مهم کتاب، تحلیل رابطه میان اقتصاد و محیط زیست است. فاستر با تأکید بر مفهوم «شکاف متابولیکی» بین انسان و طبیعت، نشان میدهد که منطق بیوقفه انباشت سرمایه، آسیبهای جبرانناپذیری به نظامهای زیستی وارد کرده است. بحران اقلیمی، نابودی منابع طبیعی و نابرابری اکولوژیکی بخشی از پیامدهای اجتنابناپذیر این روندند. او همچنین به نقش نهادهای مالی، شرکتهای چندملیتی و دولتها در بازتولید این بحرانها اشاره میکند و هشدار میدهد که بدون بازنگری اساسی در منطق سرمایهمحور، آیندهای عادلانه و پایدار ممکن نخواهد بود. او همچنین تاکید میکند که بدون تلاش آگاهانه برای خلق یک نظم اقتصادی عادلانهتر، بحرانهای سرمایهداری نهتنها پایان نخواهند یافت، بلکه به شکلهای شدیدتری بازتولید میشوند. مطالعه این کتاب برای هر کسی که به درک علل بنیادی بحرانهای جهانی علاقهمند است، ضروری به نظر میرسد. فاستر با زبانی تحلیلی و مستند، ذهن خواننده را به سوی پرسشهای بزرگتری هدایت میکند: آیا سرمایهداری بهراستی اصلاحپذیر است؟ یا وقت آن رسیده که بهدنبال راهحلهایی بنیادین برای سازماندهی اقتصادی و اجتماعی باشیم؟ «بحران بیپایان» نه تنها تحلیلگر بحرانهاست، بلکه تلنگری برای بازاندیشی درباره آیندهای ممکن و انسانیتر است.