کتاب جابجایی پایتخت ها؛ با نگاهی تحلیلی به شکل‌گیری تمرکزگرایی و تمرکززدایی در تهران اثری پژوهشی است که با همکاری انجمن جغرافیا و برنامه ریزی شهری منتشر شده و به موضوع جابجایی پایتخت ها به عنوان یک تجربه جهانی پرداخته است. این کتاب به قلم دکترمیرنجف موسوی عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه و رحیم رحیمی کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری نگاشته شده و توسط انتشارات نگارستان اندیشه منتشر شده است.
افزایش شهرنشینی از ابتدای قرن بیستم، موجب چند برابر شدن جمعیت شهرهای بزرگ شده است، به ویژه در پایتخت‌ها این پدیده شدت بیشتری داشته و جمعیت پایتخت‌ها که مرکز سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشورها هستند، با شدت زیادی افزایش یافته است. در نتیجه، الگـوی نـامتوازن و نامتعـادل توزیـع فضـایی جمعیت در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و اداری به روشنی برزو یافته است. در چنین شرایطی، برخی کشورها تصمیم می‌گیرند تا پایتخت‌های خود را به دور از شهرهای بزرگ، به مکان‌های جدیدی جابجا کنند. در تاریخ ایران، پایتخت ملی از لحاظ تاریخی و جغرافیایی ثبات نداشته و دائما تحت تاثیر اراده سیاسی حکام جابجا شده است. به طوری‌که در طول تاریخ ایران 39 بار انتقال پایتخت صورت گرفته و 31 شهر برای پایتختی برگزیده شده‌اند. در این میان تهران تنها پایتخت ایران است که بیش از دو قرن تغییر نکرده است. این کتاب در شش فصل به موضوعات زیر می‌پردازد: انواع پایتخت‌ها و عملکرد آنها؛ مفهوم تمرکز و تمرکززدایی در کلانشهر‌ها؛ تجارب جهانی و عوامل تأثیرگذار در جابجایی پایتخت‌ها؛ دلایل انتقال پایتخت‌ها در تاریخ ایران؛ تمرکز و تمرکززدایی در تهران؛ ضرورت‌های جابجایی پایتخت فعلی ایران.
کتاب جابجایی پایتخت ها
نگارستان اندیشه
