کتاب جهان بینی علمی; کتاب جهان بینی علمی

کتاب جهان بینی علمی

The Scientific Outlook

کد کتاب : 12117
مترجم : حسن منصور
شابک : 978-964-416-086-8‬
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 236
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 1931
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 10
زودترین زمان ارسال : ---

برتراند راسل برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 1950

معرفی کتاب جهان بینی علمی اثر برتراند راسل

کتاب جهان بینی علمی، اثری نوشته ی برتراند راسل است که اولین بار در سال 1931 به انتشار رسید. طبق گفته های برتراند راسل، علم، «دانش» است؛ دانشی که به دنبال فهم قوانینی کلی است که تعدادی از حقایق مشخص را به هم مرتبط می سازد. او استدلال می کند که علم، ارزش بسیار بالاتری از هنر دارد چرا که در جهان هنر، اکثر دانشی که وجود دارد، نامحسوس و مفروض است. راسل در کتاب جهان بینی علمی، یکی از مهم ترین آثار خود را ارائه می کند و به کاوش در ماهیت و چشم انداز دانش علمی می پردازد. او همچنین قدرت فزاینده ی انسان بر طبیعت را که زاییده ی دانش است و تغییراتی را که در نتیجه ی انواع جدید علم در زندگی انسان ها صورت می پذیرد، مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد.
برتراند راسل
برتراند راسل، زاده ی ۱۸ می ۱۸۷۲ و درگذشته ی ۲ فوریه ی ۱۹۷۰، فیلسوف، منطق دان، ریاضی دان، مورخ، جامعه شناس، برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات و فعال صلح طلب انگلیسی بود که در قرن بیستم زندگی می کرد. راسل در آغاز جوانی به مطالعه ی آثاری از «پرسی بیش شلی» روی آورد که این امر مسیر زندگی او را تغییر داد. او سپس به کالج ترینیتی در کمبریج رفت و در ریاضیات و فلسفه تحصیل کرد. او در سال ۱۹۰۱ «پارادوکس راسل» را کشف کرد و هفت سال بعد به عضویت انجمن سلطنتی علوم بریتانیا درآمد. راسل در طو...
دسته بندی های کتاب جهان بینی علمی
جایزه نوبل ادبیات
ادبیات انگلیس
ادبیات کلاسیک
دهه 1930 میلادی
فلسفی
علمی
فهرست برترین کتاب های علمی
نکوداشت های کتاب جهان بینی علمی
Insightful and accessible.
خردمندانه و قابل فهم.
Goodreads
Russell at his very best.
راسل در اوج توانایی های خود.
Barnes & Noble
One of Russell's most important books.
یکی از مهم ترین کتاب های راسل.
Philpapers
قسمت هایی از کتاب جهان بینی علمی (لذت متن)
هر پیشروی تازه ای که علم در عرصه ی نوینی آغاز کرده، با مقاومتی از همان نوعی که با گالیله رو به رو بود، مواجه شده است با این تفاوت که شدت این مقاوت به تدریج به کاستی گراییده است.
یک حقیقت علمی، هیچگاه منطق نیست بلکه حالت خاصی از حقیقت کلی تری است و در اینجاست که دانشمند از هنرمند فاصله می گیرد.
به عقیده ی من، جهان مجموعه ای است از نقطه ها و جهش های فاقد وحدت، فارق از مداومت، عاری از ربط و ترتیب و خالی از هر محتوای دیگری که نمایانگر عشقی مابعدالطبیعه باشد.