تندرستی نفیس ترین نعمت در زندگی است و باید بیش از هر چیز دیگری قدر سلامت خود را بدانیم. بیشتر ما مردم تنها موقعی به فکر تندرستیمان می افتیم که آن را از دست می دهیم؛ سپس پی می بریم که بدون تندرستی، هیچ چیز نداریم. ضرب المثلی ایتالیایی حقیقت تندرستی را این گونه بیان می کند: «کسی که از نعمت تندرستی برخوردار است، ثروتمند است حتی اگر این را نداند». در ایام تندرستی، به ندرت به سلامت خود توجه می کنیم. زمانی که به بیماری ساده ای مثل سرماخوردگی یا آنفلوآنزا مبتلا می شوی، یا وقتی کسالتی داری و بستری هستی، به حقیقت این جمله پی می بری. تنها چیزی که دلت می خواهد این است که هرچه زودتر حالت خوب شود و هیچ چیز به جز بازگشت سلامت برایت مهم نیست. تندرستی موهبت زندگی است؛ نعمتی است که تو دریافت می کنی و این دریافت هر روز خدا ادامه دارد. علاوه بر اینکه ما هر کاری برای تندرستی مان انجام می دهیم، باید خدا را از بابت آن شکر کنیم تا دریافت تندرستی ادامه دار باشد. یادت باشد:
«هرکس شاکر باشد به او بیشتر داده می شود و او به وفور می رسد،کسی که شاکر نباشد، حتی آنچه هم دارد از او پس گرفته می شود».
هر روز منحصر به فرد است. هیچ روزی مثل روز دیگر نیست. رویدادهای خوبی که در هر روز رخ می دهد، مدام متفاوت و همواره متغیر است و بنابراین، وقتی که تو با برشمردن مواهب دیروزت اعجاز را به خاطر بیاوری، هر چند بار هم این کار را بکنی، هر دفعه متفاوت خواهد بود. این صرفا یکی از دلایلی است که چرا «اعجاز را به یاد بیاور» قدرتمندترین تمرین مداوم برای حفظ معجزه ی شکرگزاری در زندگی ات است. مهم نیست که الآن آرزوهایت چه هستند یا در آینده چه آرزوهایی داری. در هر حال این تمرین معجزه آسا قدرتمندترین تمرین کل زندگی ات باقی می ماند. راحت ترین روش برای به یاد آوردن مواهب دیروز، این است که از آغاز روز، وقتی بیدار می شوی، شروع کنی و دیروز را در ذهنت مرور کنی و وقایع عمده ی صبح، بعد از ظهر و شب را، تا موقعی که خوابیدی، به خاطر بیاوری. به یاد آوردن مواهب و برکات دیروز راحت و بی دردسر است. تو صرفا ظاهر دیروز را در نظر می آوری و در حین این کار، برکات به سطح ذهنت می آیند. می توانی این تمرین معجزه آسا را با مطرح کردن این پرسش شروع کنی: دیروز چه اتفاقات خوبی افتاد؟ هروقت سوالی کنی، ذهن تو فوری به دنبال جواب می گردد. خبری خوش دریافت کردی؟ به گونه ای معجزه آسا به یکی از خواسته هایت رسیدی یا کاری را تکمیل کردی؟ آیا پولی نامنتظر دریافت کردی؟ آیا مخصوصا احساس شادمانی کردی؟ آیا خبری از دوستی شنیدی که مدت ها بود از او خبر نداشتی؟ کاری به شکلی خارق العاده بر وفق مرادت انجام شد؟ آیا تلفن یا ایمیلی معرکه دریافت کردی؟ آیا کسی از تو تعریفی کرد؟ یا کسی از تو قدردانی کرد؟ کسی به تو در حل مسأله ای کمک کرد؟ تو به کسی کمک کردی؟ آیا پروژه ای را به پایان رساندی یا کاری را شروع کردی که از بابت آن ذوق زده هستی؟ آیا غذای مورد علاقه ات را خوردی؟ یا فیلمی خوب تماشا کردی؟ آیا هدیه ای دریافت کردی؟ وضعیتی را حل و فصل کردی؟ جلسه ای پرانگیزه و مفید، یا با کسی گفت و گویی داشتی؟ آیا برای کاری که واقعا دلت می خواهد انجام بدهی، برنامه ریزی کردی؟ اعجاز را به خاطر بسپار و فهرست برکات دیروز را در کامپیوتر یا در دفترچه ی یادداشت های روزانه ات بنویس. آن قدر سطح دیروز را کندوکاو کن تا از یادآوری مواهب دیروزت احساس رضایت کنی. می تواند مواردی پیش پا افتاده یا مهم باشد؛ چون اندازه ی مواهب مطرح نیست، بلکه باید ببینی چند موهبت می توانی بیابی، و برای هر یک چقدر احساس شکرگزاری می کنی.