این کتاب را یکی از برجسته ترین بازیگران عصر ما هنرمند مردمی اتحاد جماهیر شوروی سابق، واسیلی اوسیپوویچ توپورکوف نگاشته است. او که از تئاتر کرش در پترزبورگ به تئاتر هنری مسکو آمده بود، با کار و تلاش طولانی و خستگی ناپذیر در روش استانیسلاوسکی مهارت یافت؛ روش هنری جدیدی که امکان خلاقیت های بسیاری را برایش فراهم کرد. برای توپورکوف ملاقات با استانیسلاوسکی آغاز یک حیات هنری نوین را رقم زد که او را واداشت دانش تئاتری و دیدگاه هایش را درباره ی هنر بازیگری بازنگری کند. هنرمندان تئاتر هنری مسکو حیات خلاقه شان برای چند دهه در تماس مستقیم با استانیسلاوسکی و نمیروویچ دانچنکو بود، اما توپورکوف برای زمان نسبتا کوتاهی یعنی دهه ی آخر زندگی استانیسلاوسکی، با وی در ارتباط بوده است. توپورکوف پس از سال ها حضور در تئاترهای دیگر به تئاتر هنری مسکو آمد؛ درست به همین دلیل به سرعت توانست تضاد میان اندیشه های نوینی که استانیسلاوسکی آموزش می داد را با آموزه های معمول تئاترهای دیگر دریابد. توپورکوف به مبلّغ پرشور آموزه های استانیسلاوسکی تبدیل شد. در گفت وگوهای متعدد با جوانان تئاتری، در سخنرانی ها و مقالاتش، درباره ی تجربه ی خلاقانه ی کارش با استانیسلاوسکی صحبت می کرد. خاطرات توپورکوف از آن جهت ارزش خاصی دارند که کسی آن ها را نوشته که خود شخصا در آخرین پژوهش های خلاقانه ی استانیسلاوسکی حضور داشته است.
کتاب استانیسلاوسکی سر تمرین تئاتر
قطره
واسیلی اوسیپوویچ