برای خوندنش اول خیلی ذوق داشتم ولی به مرور کم کم از علاقم به کتاب کم شد . ادبیاتش رو دوست نداشتم که یک نگاه شخصیه و ممکنه کسی این سبک رو خیلی دوست داشته باشه منظورم نوع نوشتارشه . یه نگاه نقادانه ای به هر کشور داشتن و کلا میشد مقایسه شدن رو دید که هر کشوری رو نویسنده با ایران مقایسه میکرد که به نظرم درست نیست ! طنزش واقعا بامزه نبود و یه جاهایی رو مخ بود! اون شعرهای من دراوردی هم درباره کشورها هم اصلا به جا نبودن به نظرم . یه سری اشتباهات هم داشت مثلا اینکه گفته شده بود چین پرجمعیتترین کشوره ولی در واقع هند پرجمعیتترین کشور جهانه . یه چیزی هم که اصلا دوست نداشتم این بود که نویسنده اومده بود قضیه خواستگاری کردن رو توی همه کشورها بیان کرده بود و اصلا اشاره نکرده بود که فرهنگ و اداب و رسوم بعضی کشورها از ریشه با ایران متفاوته و مثلا گفته بود جهیزیه ژاپنیها هندوانه هست که این اصلا درست نیست! و یه سری جاها هم که با تمسخر به جشنواره هاو خدایان و ادیان کشورهای دیگه نگاه میکردن! کلا من کتابو دوست نداشتم.