کتاب وقتی بمیری چه کسی گریه خواهد کرد؟

کتاب «وقتی بمیری چه کسی گریه خواهد کرد؟» نوشته‌ی رابین شارما اثری درباره‌ی معنا، هدف و کیفیت زندگی است. نویسنده که پیش‌تر با کتاب
«راهبی که فراری‌اش را فروخت» شناخته شده بود، در این کتاب مجموعه‌ای از ۱۰۱ درس و تأمل کوتاه را گرد آورده تا نشان دهد چگونه می‌توان در دنیای پرشتاب امروز، زندگی‌ای آگاهانه‌تر و انسانی‌تر داشت. کتاب در سال ۱۹۹۹ منتشر شد و به زبانی ساده و گفت‌وگومحور نوشته شده، به‌گونه‌ای که هر بخش را می‌توان مستقل از دیگری خواند.
شارما در آغاز با طرح پرسش «وقتی بمیری، چه کسی برایت گریه خواهد کرد؟» خواننده را به بازنگری در شیوه‌ی زیستن دعوت می‌کند. او زندگی مدرن را پر از تناقض می‌بیند: پیشرفت‌های فناورانه زیاد شده‌اند، اما روابط انسانی و احساس معنا کم‌رنگ‌تر شده‌اند. او به مسائلی مانند بی‌توجهی به لحظه‌ی حال، فراموشی ارتباط با خانواده و از دست دادن همدلی اشاره می‌کند و از خواننده می‌خواهد به ارزش‌هایی برگردد که زندگی را انسانی می‌سازند.
کتاب وارد موضوعات عملی‌تری نیز می‌شود: چگونه زمان را مدیریت کنیم، چطور با ترس و شکست کنار بیاییم و چگونه از خشم و نارضایتی فاصله بگیریم. شارما توصیه می‌کند با کارهای ساده اما پیوسته، مانند قدردانی روزانه، گذراندن زمان در طبیعت یا بخشیدن دیگران، ذهن را آرام و قلب را بازتر نگه داریم.
نویسنده مرگ را نه تهدید، بلکه یادآوری می‌داند؛ یادآوری اینکه هر روز فرصت تازه‌ای برای معنا بخشیدن به زندگی است. کتاب با زبانی صمیمی و گاه تأمل‌برانگیز، از خواننده می‌خواهد در جهانی پرهیاهو به درون خود بازگردد و تصمیم بگیرد چگونه زیستن را انتخاب کند. پیام پایانی شارما روشن است: اگر امروز را درست زندگی کنی، نیازی نخواهی داشت از فردا بترسی و در آن هنگام وقتی بمیری، کسانی خواهند بود که با یاد تو گریه کنند.