«مسائل فلسفه‌ی اخلاق» نوشته‌ی تئودور دبلیو. آدورنو، یکی از مشهورترین فلاسفه‌ی مکتب فرانکفورت است که دیدگاهی منحصر به فرد فلسفه‌ی اخلاق را از نگاه این فیلسوف قرن بیستمی ارائه کرده است. این کتاب که در سال 2000 منتشر شد، بر اساس مجموعه‌ای از سخنرانی‌های آدورنو در سال 1963 است که جوهر افکار او را در مورد اخلاق، اراده و عقل به تصویر می‌کشد. رویکرد آدورنو به فلسفه‌ی اخلاق عمیقا با نظریه‌های فلسفی و جامعه‌شناختی او که با تحلیل انتقادی جامعه و فرهنگ مبنا یافته‌اند، درهم‌تنیده است. در «مسائل فلسفه‌ی اخلاق»، آدورنو با نظریات اخلاقی امانوئل کانت که از اخلاق برای بحث درباره‌ی خدا استفاده می‌کند، درگیر می‌شود و همچنین مفاهیم دیگر شکل‌گرفته در ایدئالیسم آلمانی مانند تقدم عقل عملی، رابطه‌ی بین آزادی و تجربه و ماهیت‌زدایی از اندیشه‌ی اخلاقی را نقد و بررسی می‌کند.
به طور کلی این کتاب شامل هفده سخنرانی است. آدورنو در این هفده سخنرانی به تعدادی از مسائل کلی در فلسفه‌ی اخلاق پرداخته است، از جمله ماهیت هنجارهای اخلاقی، مفهوم زندگی خوب، نسبی‌گرایی و نیهیلیسم. او همچنین مسائلی مانند ویژگی سرکوبگر هنجارهای اخلاقی، مسئله‌ی آزادی، دیالکتیک اخلاقی در کانت و هگل، ماهیت عقل، قانون اخلاقی به عنوان یک امر ثابت، و نقش روانکاوی در درک اخلاق را موردبررسی قرار داده است. آدورنو در گفتمان خود اشارات ادبی و تاریخی زیادی را برای نشان دادن مفاهیم فلسفی آورده است. وی از سنت پروتستانی اخلاق، عنصر پوچ در وجود انسان، تعیین سرنوشت، پدیدارشناسی، مفهوم اراده، ایده‌ی انسانیت و نقد نیچه از اخلاق بحث می‌کند. او حتی از نمونه‌هایی از «هملت» شکسپیر و «اردک وحشی» ایبسن، برای پیشبرد بحث خود استفاده کرده است.
به طور خلاصه، «مسائل فلسفه‌ی اخلاق» آدورنو مروری جامع بر افکار آدورنو درباره نظریه‌ی اخلاقی کانتی ارائه می‌کند به نحوی که این ایده‌ها را برای پرداختن به مسائل اخلاقی معاصر گسترش می‌دهد. این کتاب گواهی است بر تأثیر ماندگار آدورنو بر گفتمان فلسفی و تعهد او به درک پیچیدگی‌های زندگی اخلاقی که برای علاقه‌مندان فلسفه می‌تواند بسیار جذاب باشد.
کتاب مسائل فلسفه اخلاق
هرمس
تئودور آدورنو
