وقتی سال‌های سال حقیقتی پنهان می‌ماند تا بتوانند با قدرت و ثروت و نیرنگ، معادله‌ها بر صفحه‌ی روزگار بنویسند، معلومات و مجهولات برای ذهن‌های جهانیان بسازند و همگان را به بازی درآورند؛ چرا نباید به این توانایی تحسین گفت؟ اما این قدرت و این هیبت تا زمانی اثر می‌کند که آن حقیقت از ذهن‌های عموم مردم پنهان بماند. باری پنهان ماندن حقایق کار دشواری است، بی‌شک ماه برای همیشه پشت ابر نمی‌ماند و اکنون زمانی است که سیر تاریخی به مختصات طلایی خود نزدیک می‌شود تا برای همیشه حقیقت را فریاد بزند و آن را ماندگار نماید.
کتاب جهانی دیگرم آرزوست
امید سخن