کتاب Rudin

"رودین"، نخستین رمان ایوان تورگنیف، نویسنده‌ی برجسته‌ی روسی، در سال ۱۸۵۶ منتشر شد و سرآغازی بود بر کاوش‌های او در روان‌شناسی «مرد زائد» - شخصیتی که بارها در ادبیات روسیه‌ی سده‌ی نوزدهم تکرار می‌شود. تورگنیف با نثری لطیف و نگاهی اجتماعی دقیق، دیمیتری رودین را به صحنه می‌آورد: مردی باهوش، فصیح، و درخشان، اما گرفتار بلاتکلیفی و بی‌ارادگی. در این پرتره‌ی شخصیتی، تورگنیف در حالی‌که نابسامانی‌های فکری و عاطفی روسیه‌ی در حال دگرگونی را ترسیم می‌کند، روشنفکران زمانه‌اش را نیز به نقد می‌کشد. اگرچه "رودین" در مقایسه با برخی از آثار بعدی تورگنیف متواضع‌تر به نظر می‌رسد، اثری است پرقدرت و درون‌نگر که کشمکش درونی مردی را روایت می‌کند که آرمان‌های بلندی در سر دارد، اما فاقد توان تحقق آن‌هاست. این رمان لحنی پایه‌گذار برای تأمل همیشگی تورگنیف بر گسست میان اندیشه و عمل، شور و بی‌تصمیمی ارائه می‌دهد.
داستان بر محور دیمیتری رودین می‌چرخد - روشنفکری کاریزماتیک و خوش‌سخن که وارد یکی از املاک روستایی می‌شود و با ذهن تیز و گفت‌وگوی پرشور خود، دل نجیب‌زادگان محلی را می‌برد. در میان شیفتگان او، ناتالیا قرار دارد - زنی جوان، خردمند و آرمان‌گرا که به رودین دل می‌بازد و شیفته‌ی ایده‌آل‌هایش می‌شود. اما با پیدایش موانع اجتماعی و شخصی، رودین ناتوان از اقدام قاطعانه ظاهر می‌شود - چه در عشق، چه در زندگی. گفتارهای فلسفی او، در برابر الزام‌های دنیای واقعی، کم‌کم بی‌رمق می‌شوند و رابطه‌اش با ناتالیا زیر بار بی‌عملی‌اش فرو می‌پاشد. در پایان، رودین به چهره‌ای سرگردان و ناتمام بدل می‌شود: نمادی از استعداد هدررفته و امکان‌های بر باد رفته.
"رودین" کندوکاوی است در کشمکش میان روشنفکری و کنش. تورگنیف مردی را ترسیم می‌کند که اندیشه‌اش جلوتر از زمانه‌اش است، اما در بن‌بست فلج اخلاقی گیر افتاده. رمان درخششی را که با شجاعت همراه نیست، به پرسش می‌کشد و انتقادی است از روشنفکرانی که در ترجمه‌ی فکر به کنش ناتوانند. این اثر همچنین به مضامینی چون شکست عاطفی، گذار نسل‌ها، و جایگاه متفکر در جامعه‌ای ایستا می‌پردازد. تراژدی رودین در این نیست که ایده‌آل ندارد، بلکه در این است که نمی‌تواند آن‌ها را در جهان محقق کند - همین امر او را همدلانه و در عین‌حال به‌شدت نومید می‌سازد.
"رودین" رمانی است اندیشمندانه و دقیق، که درام فردی را با نقدی فلسفی در می‌آمیزد. تورگنیف با نگاهی طناز و عاطفه‌ای ژرف، پرتره‌ای از مردی می‌سازد که در کشاکش میل به دگرگونی جهان و ترس از ورود به آن، معلق مانده است. از خلال شخصیت رودین، رمان به کشمکشی جهان‌شمول میان بینش و عمل می‌پردازد - و یادآوری می‌کند که ایده‌ها، به‌تنهایی، هرگز برای ساختن یک زندگی کافی نیستند.