کتاب پیچفورک دیزنی

کتاب «دیزنی پیچ‌فورک» (۱۹۹۱) اثر فیلیپ ریدلی، نمایشنامه‌ای جسورانه و تأثیرگذار است که اغلب به‌عنوان یکی از متون بنیادین جنبش تئاتر «درون‌چهره» شناخته می‌شود. داستان در اتاق خواب کوچک خواهر و برادر دوقلو، پریسلی و هیلی استری، که در شرق لندن در انزوای خودخواسته زندگی می‌کنند، اتفاق می‌افتد. این دو دچار آسیب روانی ناشی از مرگ والدینشان در دهه گذشته هستند و برای حفظ آرامش ذهنی خود به داستان‌سرایی، خوردن شکلات و مصرف قرص‌های آرام‌بخش متوسل می‌شوند. ورود کازمو دیزنی، هنرمند ۱۸ ساله‌ای که پریسلی او را در حال استفراغ بیرون از خانه می‌بیند، نظم ظریف زندگی دوقلوها را برهم می‌زند. کازمو با رفتارهای عجیب و غریب، مانند خوردن حشرات و موجودات زنده، و همراهی شوالیه نقابدار تهدیدآمیز، دنیای خیال و واقعیت دوقلوها را به هم می‌آمیزد. حضور او باعث می‌شود که پریسلی و هیلی با ترس‌ها و آسیب‌های سرکوب‌شده دوران کودکی خود مواجه شوند. محیط کوچک و کلاستروفوبیک، همراه با رفتار سورئال کازمو و نقابدار، فضا را به یک دنیای توهم‌آلود و پرتنش تبدیل می‌کند. یکی از مضامین اصلی نمایشنامه، ترس و تروما است؛ دوقلوها از داستان‌سرایی و آیین‌های کودکانه به‌عنوان مکانیسم مقابله با دنیای بیرونی خصمانه استفاده می‌کنند و ورود کازمو این دفاع‌ها را برهم می‌زند. ابهام بین خیال و واقعیت نیز از اهمیت بالایی برخوردار است؛ محیط و رفتار شخصیت‌ها به‌طور عمدی غیرثابت و رویاگونه طراحی شده تا تجربه‌ای سورئال و شدیدا عاطفی ایجاد کند. مضامین دیگر شامل اضطراب و قدرت جنسی است: کازمو جذاب و کاریزماتیک اما از تماس اجتناب می‌کند، در حالی که شوالیه نقابدار وجهی تاریک و فتیشیستی به نمایشنامه می‌آورد. علاوه بر این، اثر به ترس وجودی و آسیب‌پذیری انسان نیز می‌پردازد؛ دوقلوها با ترس‌هایشان آیین می‌سازند، اما ورود کازمو نشان می‌دهد که برخی ترس‌ها قابل رام شدن نیستند. نقاط قوت اثر شامل شاعرانه و وهم‌آلود بودن نوشتار، محیط کلاستروفوبیک و عناصر سورئال، و اهمیت تاریخی و فرهنگی آن به‌عنوان آغازگر تئاتر رو در رو است. محدودیت‌ها شامل سورئال و نمادین بودن که می‌تواند گیج‌کننده باشد، تمثیلی بودن برخی شخصیت‌ها، و فضای مبهمی که می‌تواند مخاطب را دچار سردرگمی کند. در نهایت، «دیزنی پیچ‌فورک» اثری نگران‌کننده، جسورانه و غنایی است که فیلیپ ریدلی با آن کاوشی رویاگونه و اتمسفریک از ترس، آسیب‌های دوران کودکی و حضور «دیگری» هیولایی ارائه می‌دهد. ترکیب عناصر گروتسک، شدت عاطفی و تحریک تئاتری این اثر، آن را به یک کلاسیک درام مدرن بریتانیایی تبدیل کرده که همچنان دلهره‌آور، مرتبط و به‌یادماندنی است.