کتاب متن در دراماتورژی معاصر 1

«متن در دراماتورژی معاصر۱» نوشته‌ی سیدحسین رسولی به جایگاه متن در دراماتورژی معاصر و رابطه‌‌‌ی متن ‌و اجرا در تولیدات تئاتریکال متاخر می‌پردازد. نویسنده این موضوع را هدف اصلی کتابش می‌داند و برای تشریح و تبیین آن مقاله‌ی مهم «از لوگوس تا منظره: متن در دراماتورژی معاصر» (۱۹۹۷) نوشته‌ی «هانس تیس لمان» را مبنا قرار داده است. نظریه‌ی تئاتر پست‌دراماتیک لمان را مهم‌ترین و تاثیرگذارترین نظریه‌ی تئاتر معاصر دانسته‌اند. نویسنده هدفی فرعی نیز برای کتابش در نظر گرفته که عبارت است از شناخت تئاتر و اجرای پست‌دراماتیک که به‌شدت به فرم دراماتیک متعارف یورش می‌برد و تحت‌تاثیر آوانگاردیسم و تئاتر ابزورد قرار دارد.
کتاب مجموعه‌ای گسترده از مقالات، مصاحبه‌ها، نقدها و رویکردهای بزرگان تئاتر در قرن بیستم و بیست و یکم است که بیشترشان در مجلات و جراید تخصصی تئاتر و کفرانس‌ها ثبت شده است. سید حسین رسولی این منابع را جستجو، گردآوری و ترجمه کرده تا مخاطب را با چشم‌انداز واضحی از گاه‌شمار و و تکثر زیبایی‌شناسی تئاتر معاصر آشنا کند. برخی از اشخاصی که مقاله‌ها یا گفت‌گوهای آن‌ها در این کتاب آمده عبارتند از: «فیلیپ ب. زاریلی»، «اریکا فیشر لیشته»، «پاتریس پاوی»، «ماروین کارلسن»، «یان کات»، «مارتین اسلین»، «رابرت ویلسن»، «ینر مولر»، «ساموئل بکت»، «هارولد پینتر»، «سارا کین»، «مارتین کریمپ»، «کیتی میچل»، «کریل چرچیل»، «یوید بارنت»، «الکس سیرز»، «پیتر اشتاین»، «اوژن یونسکو» و «پیتر هال».
سیدحسین رسولی قبل از شروع فصل‌ها به دو موضوع «از تئاتر آوانگارد تا اجرای پست دراماتیک» و «متن و مطالعات اجرا» پرداخته و هرکدام را به صورت مفصل و مشروح توضیح داده است. پس از آن فصل اول کتاب شروع می‌شود که بیشتر به مباحث نظری، متن، یادداشت و مصاحبه پرداخته که ۲۶ قسمت دارد و همه‌ی قسمت‌های آن خواندنی هستند، به عنوان مثال «اولین گفت‌وگو با ساراکین»، «وارونه شدن سلسله مراتب متن و اجرا»، «مختل کردن فرم سنتی درام»، «به صحنه بردن هملت‌ماشین» و «کوه و کا و تراس گاردنیا در تپه‌های ایران» بخشی از این مباحث هستند. در فصل دوم به مباحث عملی‌تر پرداخته شده است. منظور از مباحث عملی مباحثی هستند که از بررسی و نقد آثار به دست آمده‌اند.
«متن در دراماتورژی معاصر۱» کتابی خواندنی، مفید و الهام‌بخش است که برای علاقمندان تئاتر می‌تواند بسیار راهگشا باشد.