کتاب کسی یک دوچرخه گم نکرده؟

«کسی یک دوچرخه گم نکرده؟» نوشته‌ی فریدون عموزاده خلیلی و تصویرگری نوشین خائفی یکی از کتاب‌های مجموعه‌ی 6 جلدی «قصه‌های صلح» است. شعار محوری این‌ مجموعه این‌‌ است: «کوچه به کوچه، شهر به شهر/ گشتیم و گشتیم دنبال صلح/ که مدت‌ها بود گمش کرده بودیم/ تا اینکه [...] پیدایش کرد/ قصه‌اش را نوشت و به ما و شما هدیه کرد/ بفرمایید این هم هدیه صلح. در هر کتاب این جای خالی [...] با نام نویسنده‌ای پر می‌شود؛ ‌نام‌هایی چون احمدرضا احمدی، نقی سلیمانی، فرهاد حسن‌زاده، فریدون عموزاده خلیلی، ناصر یوسفی و فریبا کلهر که نویسندگان این شش جلد کتاب هستند.
در کتاب «کسی یک دوچرخه گم نکرده؟» خارپشتی پیر، دوچرخه‌ای را روی ‌تپه‌ای شنی پیدا و پیش خودش فکر می‌کند این همان چیزی است که می‌تواند او را از بیابان بی آب و علف نجات دهد. ولی این‌سوال در ذهنش ایجاد می‌شود که دوچرخه از کجا آمده است؟ اهالی جنگلی دچار خشکسالی شده‌اند و حالا باید با دوچرخه‌ای که نه رکاب دارد نه حتی زنجیر خودشان را به چشمه برسانند.
در این زمانه‌ی پر هیاهو که در هر گوشه‌ی آن جنگی برپاست و بیشتر قربانیان این جنگ‌ها کودکان هستند، سخن گفتن از صلح و دوستی یک ضرورت است. کودکان به دور از جهان بزرگ‌سالان، از علت و دلیل این جنگ‌ها بی‌خبر هستند و نمی‌دانند که چرا این جنگ‌ها رخ می‌دهند. در مجموعه‌ی «قصه‌های صلح» سعی شده است، مفهوم صلح در قالب داستانی ساده به همراه تصاویر زیبا به کودکان آموزش داده شود. صلح باعث می‌شود تا آن‌ها در فردایی بهتر زندگی کنند. دوستی و صلح مفاهیمی‌ هستند که این روزها بیشتر باید درباره‌‌ی آن‌ها فکر کرد و آن‌ها را به کودکان آموزش داد.
داستان «کسی یک دوچرخه گم نکرده»، کودکان و خردسالان را با مفهوم اتحاد و کارگروهی آشنا می‌کند، به همراه تصاویری که داستان را برای مخاطبان کتاب جذاب و ملموس می‌کند. فریدون عموزاده‌ی خلیلی نویسنده‌ی باتجربه‌ی ادبیات کودک و نوجوان در این داستان ساده کوشیده است با خلق شخصیت‌ها و فضایی ملموس در قالب داستانی ساده، مفهوم صلح را به شکلی غیرمستقیم به کودکان آموزش بدهد.
«کسی یک دوچرخه گم نکرده؟» داستانی ساده با نقاشی‌هایی زیباست که کودکان از آن لذت می‌برند و با مفهوم صلح و دوستی آشنا می‌شوند.