کتاب به سوی دریا

«به سوی دریا» رمانی نوشته‌ی سوزان کوپر و برای مخاطبان نوجوان است. داستانی فانتزی‌جادویی و ماجرای سفری درونی برای درک فلسفه زندگی و مرگ که از مسیری عجیب با موجوداتی گاه دوست‌داشتنی و گاه نفرت‌انگیز می‌گذرد.
وسترلی که پیش‌تر پدرش را از دست داده، مادرش را نیز از دست می‌دهد. کالی هم، پدر و مادرش را با فاصله کمی از دست می‌دهد. وسترلی و کالی به‌خاطر این سوگ، راهی سفری عجیب می‌شوند؛ سفری به جهانی دیگر. کالی و وسترلی سفرشان را از دو جای مختلف شروع می‌کنند و هر دو احتیاج به کمک دارند، به راهنماهایی از جنس آن جهانی. وسترلی، لوگان را ملاقات می‌کند و کالی، رایان را. هر دو راهی دریا هستند، جایی که می‌دانند عزیزان‌شان به آن‌جا رفته‌اند. آن‌ها در مسیر رسیدن به دریا همدیگر را ملاقات می‌کنند؛ اما کسی در تعقیب آن‌هاست: بانو تارانیس. زنی که سردرگمی و سرگشتگی را برای هر دوی آن‌ها به ارمغان می‌آورد. کالی و وسترلی از دست او می‌گریزند و در این فرار و ماجراجوهایی که در قلعه و زیر زمین دارند، بخشی از وجود خودشان را واکاوی می‌کنند.
وسترلی و کالی در جهانی عجیب به سفر خود ادامه می‌دهند تا به دریا برسند. از رودخانه‌ای خروشان می‌گذرند، مرگ‌های دیگری تجربه می‌کنند و در صحرایی سوزان سرگردان می‌شوند. اما باز هم کمک از راه می‌رسد و مسیر دریا را به آن‌ها نشان می‌دهد. در این مسیر پر پیچ‌وخم و پر از ماجرا و غم، کالی و وسترلی به بلوغی تازه می‌رسند و شناخت‌شان از جهان بیشتر می‌شود و همین کمک می‌کند تا آن‌ها، سوگ‌ و فقدان‌ را بهتر درک کنند.
یکی از مراحل کنارآمدن با سوگ، مراقبت از خود است. چیزی که کالی به آن می‌رسد. او پی می‌برد که می‌تواند مراقب احساساتش باشد؛ اما این مرحله برای وسترلی رخ نمی‌دهد. وسترلی علاوه‌ بر غم ازدست‌دادن مادر، احساس گناهی درونی نیز دارد. حسرت‌هایی همیشه با او هستند؛ شاید می‌توانسته، مانع مرگ مادرش بشود. همین موضوع همیشه به وسترلی احساس عدم امنیت می‌دهد و راه‌حلش تنها درخواست حمایت است.
«به‌سوی دریا» داستانی خواندنی درباره‌ی سوگ است؛ اما این سوگ را هیجان، ماجراجویی و نبرد می‌سازد و علاوه‌ بر یک سفر بیرونی، شخصیت‌ها را به سفری درونی نیز می‌برد.