کتاب زنان مانوی

«زنان مانوی» کتابی است که به وسیله نسترن خسروی گردآوری و ترجمه شده است. این اثر در دسته ادبیات تاریخی-پژوهشی قرار می گیرد و موضوع آن نقش زنان در دین مانوی است. پیشگفتار کتاب بر این موضوع تاکید می کند که اثر براساس نقش زنان در مانویت تنظیم شده و مقاله هایی که در آن ترجمه شده اند گواه این مساله هستند.
«زنان مانوی» کتابی در پنج فصل است که عنوان مهم ترین فصل های آن عبارتند از: «مریم مجدلیه در کیش مانوی»، «تأملی دوباره درباره‌ی مریم‌های مانوی» و «مریم، تورانداز و چوپان: بسط شخصیت مریم مجدلیه در زبور مانوی.»
در مقالات ارائه شده در کتاب «زنان مانوی» براساس مستندات به جای مانده به نقش زنان در این دوران اشاره شده و براین موضوع تاکید می کند که زنان نیز همانند مردان به دو دسته تقسیم بندی می شدند؛ نیوشاگان و برگزیدگان. همچنین در این کتاب آمده است که زنان مانوی هم مانند مردان می‌توانستند برگزیده شوند و به زندگی خاص مذهبی بپردازند. براساس اطلاعات کتاب دسته برگزیدگان می توانستند مانند مردان برگزیده به عنوان مبلغ مذهبی فعالیت کنند.
اهمیت کتاب از آن جهت است که گردآورنده به موضوعی کمتر آشنا پرداخته و تاریخچه نقش زنان در ادیان قدیمی مانند مانویت را مورد بررسی قرار داده است. گردآوری مقالات گوناگون در «زنان مانوی» باعث شده که تصویری پیچیده‌تر و چندبعدی‌تر از وضعیت زنان در مانویت ارائه شود. مقالات این کتاب که براساس مستندات و منابع مانوی و همچنین مخالفان آن ها نگاشته شده اند به این اثر جنبه ای تحقیقی داده است.
«زنان مانوی» علاوه بر پرداختن به نقش زنان در عصر مانویت به ارائه تصویری کلی از جامعه و سیاست های آن دوره نیز پرداخته و برهمین اساس در فصل نخست کتاب، معماری آن دوران مورد بررسی قرار گرفته و به نقش زنان در معماری های مانویان اشاره می شود.