کتاب «سازنامه: پژوهشی در شناخت سازهای دورهی ساسانی» اثر مهشید فراهانی، پژوهشی است میان رشتهای با ترکیب هنر، تاریخ باستان و موسیقیشناسی که به بررسی دقیق و مستند سازهای فرهنگی دوره ساسانی میپردازد. این اثر تلاش میکند تا با استفاده از منابع تاریخی، شواهد باستانشناسی و تحلیلهای میدانی، ابعاد ساختاری، نمادین و کارکردی سازهای دوران ساسانی را روشن کند و از این طریق، نگاهی نوین به هنر و معماری فرهنگی آن دوران ارائه دهد. در ابتدای کتاب، نویسنده با ارائهی چارچوب تاریخی و فرهنگی دورهی ساسانی، زمینهی لازم برای درک جایگاه سازها در فضای هنری و اجتماعی آن دوران را فراهم میکند. فراهانی تأکید میکند که سازها تنها وسایل موسیقایی نبوده و به عنوان حامل مفاهیم عمیق فرهنگی و مذهبی، پیامرسان ارزشها و باورهای جامعهی ساسانی عمل میکردهاند. در این بخش، نویسنده از متون مرسدس فیروزهای، کتیبهها و شواهد تصویری بهره میگیرد تا نشان دهد چگونه این سازها به عنوان نمادهای هنری و ابزاری برای انتقال معانی معنوی، در مراسم رسمی و آیینهای مذهبی مورد استفاده قرار میگرفتهاند. او پس از این به بررسی ساختار و طراحی فیزیکی سازها می پردازد. فراهانی با بهرهگیری از روشهای تحلیل میدانی و بررسی دقیق نمونههای متنی و مادی، روشهای ساخت، مواد به کار رفته و تکنیکهای ساختاری مورد استفاده در تولید این سازها تحلیل کرده است. او با تقسیمبندی سازها به دستههای مختلف بر مبنای شکل، اندازه، و کارکرد، همانند سازهای وتری، زهی و نفخی، ویژگیهای منحصر به فرد هر دسته را توضیح می دهد. در این بخش، نمودارها و تصاویر گرافیکی همراه با توضیحات دقیق، ابعاد فنی سازها از قبیل نحوهی اتصال قطعات، تزیینات و نقش آنها در انتقال حس موسیقایی را برای خواننده تشریح میکند. بخشی دیگر از کتاب به تحلیل نمادین سازها اختصاص دارد. فراهانی در این قسمت با رویکردی میانرشتهای به بررسی نقش سازها در آیینهای مذهبی، مراسم شاهنشاهی و تبادل فرهنگی میپردازد. به طور کلی، به بیان نویسنده، مطالعهی این سازها میتواند افقهای جدیدی از درک هنر و تکنولوژی در دوران باستان را گشایند و به پژوهشگران امروز در بازخوانی و ارزشگذاری میراث فرهنگی یاری رساند.
درباره مهشید فراهانی
مهشید فراهانی مولف ایرانی در حوزه موسیقی متولد سال 1359 میباشد.