"عشق خط صاف" نمایشنامهای تأملبرانگیز از دیوید هیر، نمایشنامهنویس برجسته بریتانیایی است که بهخاطر تفسیرهای سیاسی تند و بررسی عمیق انگیزههای انسانی تحسین شده است. این اثر قدرتمند که در سال 2022 نمایش داده شد، زندگی و تأثیر رابرت موزس، یکی از جنجالیترین چهرههای توسعه شهری آمریکا، را بررسی میکند. موزس که برای چندین دهه قدرت زیادی بر زیرساختهای شهر نیویورک داشت، بهعنوان فردی رویایی به تصویر کشیده میشود که پیگیری بیوقفه ایدههای خود منجر به عواقب چشمگیر و اغلب مخربی برای ساکنان شهر شد. این نمایشنامه کاوشی پیچیده و لایهای در مورد جاهطلبی، قدرت و هزینههای پیشرفت است. این نمایشنامه در اواسط قرن بیستم اتفاق میافتد و روی رابرت موزس در دوران تصدیاش بهعنوان شخصیت کلیدی در توسعه شهر نیویورک تمرکز میکند. موزس که بهخاطر تسلط آهنین خود در برنامهریزی شهری و تلاش تسلیمناپذیرش برای تغییر شکل شهر مطابق با دیدگاهش شناخته شده است، شخصیت اصلی "عشق خط صاف" است. این طرح بهدنبال صعود او به قدرت، تواناییاش در دستکاری سیستمهای سیاسی و تأثیرات ویرانگر تصمیماتش است که جادهها و پارکها را بر مسکن و نیازهای جوامع حاشیهنشین اولویت میداد. جاهطلبی موزس او را به ساخت بزرگراهها، پلها و فضاهای عمومی سوق میدهد که نیویورک را متحول میکنند، اما اقدامات او اغلب به زندگی افرادی که بهدلیل پروژههایش آواره شده بودند بیاعتنایی میکند. هیر از طریق شخصیت موزس به تنش میان نوآوری و هزینههای انسانی پیشرفت میپردازد. موزس بهعنوان مردی به تصویر کشیده میشود که به عدالت خود ایمان دارد، حتی زمانی که بینش او همان افرادی را که ادعا میکند به آنها خدمت میکند از خود بیگانه میکند و به آنها آسیب میرساند. تضاد محوری نمایشنامه از نبرد بین دیدگاه موزس از پیشرفت و مقاومت کسانی که اقتدار و روشهای او را به چالش میکشند، پدیدار میشود. روابط او با دیگر شخصیتهای قدرتمند در سیاست و برنامهریزی شهری مورد بررسی قرار میگیرد و شخصیت او بهتدریج هم بهعنوان یک نابغه و هم فردی بیرحم و تشنه قدرت آشکار میشود. "عشق خط صاف" به موضوعات قدرت، جاهطلبی و اخلاق توسعه شهری میپردازد. از طریق موزس، هیر این ایده را بررسی میکند که رویاپردازان گاهی اوقات میتوانند نسبت به عواقب اعمال خود کور باشند و دنبال کردن ایدههای بزرگ میتواند منجر به فرسایش بشریت شود. این نمایشنامه سوالات مهمی را در مورد منافع چه کسانی بهنام پیشرفت و چه کسانی در زمانی که قدرتمندان اراده خود را بر جامعه تحمیل میکنند، پشت سر میگذارند، مطرح میکند. موضوع کلیدی دیگر ماهیت رهبری و اقتدار است. توانایی موزس در دستکاری سیستم و اعتقاد تزلزلناپذیر او به دیدگاهش، خطرات قدرت کنترلنشده و توانایی یک فرد برای تغییر شکل کل شهر را بدون توجه به رفاه عمومی برجسته میکند. این نمایشنامه به نقد روشهایی میپردازد که از طریق آن میتوان قدرت را بدون پاسخگویی اعمال کرد و اینکه چگونه کسانی که در موقعیتهای نفوذ قرار دارند اغلب با مخالفت اندک یا بدون مخالف عمل میکنند. "عشق خط صاف" یک بررسی جدی از جاهطلبی، قدرت و هزینههای انسانی توسعه شهری است. دیوید هیر از رابرت موزس بهعنوان دریچهای استفاده میکند که از طریق آن پیچیدگی پیشرفت و افرادی را که شهرهایی را که در آنها زندگی میکنیم، شکل میدهند، کشف میکند. این نمایشنامه با نوشته تند و نقد سیاسی دقیق خود، نگاهی قانعکننده به قیمت بینش، خطرات اقتدار کنترلنشده و تنش میان پیشرفت و شفقت ارائه میدهد. برای هر کسی که به تلاقی سیاست، برنامهریزی شهری و عدالت اجتماعی علاقه دارد، این نمایشنامه یک قطعه بهموقع و قابلتأمل است.
درباره دیوید هیر
دیوید هر (David Hare؛ زادهٔ ۵ ژوئن ۱۹۴۷) نمایشنامهنویس، فیلمنامهنویس، و کارگردان اهل بریتانیا است. وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی شده است. فیلم او وتربی در ۱۹۸۵ برنده خرس طلایی از جشنواره فیلم برلین شده است.