در طول جنگ جهانی اول، توماس مان نویسنده کتاب مشهور "سفر دریایی با دن کیشوت" از محافظه کاری قیصر ویلهلم دوم حمایت کرد، به لیبرالیسم حمله کرد و از تلاش جنگ حمایت کرد و جنگ بزرگ را "تصفیه، رهایی، امیدی عظیم" نامید. اما در فون دویچر جمهوری (1923) به عنوان سخنگوی نیمه رسمی دموکراسی پارلمانی، مان از روشنفکران آلمانی خواست تا از جمهوری جدید وایمار حمایت کنند. او همچنین در 13 اکتبر 1922 در بتهوونسال برلین سخنرانی کرد و در آن دفاع عجیب خود از جمهوری را بر اساس خوانش دقیق نووالیس و والت ویتمن توسعه داد. پس از آن، دیدگاه های سیاسی او به تدریج به سمت چپ لیبرال و اصول دموکراتیک تغییر کرد. او در ابتدا از حزب دموکرات آلمانی-لیبرال چپ حمایت کرد و سپس به سمت چپ رفت و خواستار اتحاد در پشت سوسیال دموکرات ها شد.
در سال 1930، مان یک سخنرانی عمومی در برلین با عنوان "توسل به عقل" ایراد کرد که در آن نازیسم را به شدت محکوم کرد و مقاومت طبقه کارگر را تشویق کرد. به دنبال آن مقالات و سخنرانی های متعددی انجام شد که در آنها به نازی ها حمله کرد. در همان زمان، او ابراز همدردی فزاینده ای با ایده های سوسیالیستی کرد. هنگامی که نازی ها در سال 1933 به قدرت رسیدند، مان و همسرش در تعطیلات در سوئیس بودند. برخلاف کتاب‌های برادرش هاینریش و پسرش کلاوس، کتاب‌های مان جزو کتاب‌هایی نبود که توسط رژیم هیتلر در مه ۱۹۳۳ به‌طور علنی سوزانده شد.
در طول جنگ، مان مجموعه‌ای از سخنرانی‌های رادیویی ضد نازی‌ها را با عنوان گوش کن، آلمان منتشر کرد. آنها در ایالات متحده روی نوار ضبط شدند و سپس به بریتانیا فرستادند، جایی که بی بی سی آنها را مخابره کرد، به این امید که به شنوندگان آلمانی برسد.
کتاب سفر دریایی با دن کیشوت
فرهنگ نشر نو
توماس مان
