سعدی توانسته است از عام ترین عواطف با زیبایی بسیار، ساده و روان و موجز، سخن بگوید و محتوای ضمیر پر نشاط و جمال جوی و عشق پرور خود را در مصراع ها و بیت هایی که قدرت القایی بی نظیری می یابند بیان کند تا جایی که ناقد ادب، متحیرانه می پرسد چه قانونی بر شعر سعدی حکومت می کند؟ و پاسخ روشنی نمی یابد. اگر بتوانیم کشف کنیم که نسیم ملایم با جان سودا زده ای که خود را سحرگاهان در طبیعت می جوید چه می کند، راز سخن سعدی را نیز می توانیم کشف کنیم. قانون طبیعت و نسیم بر شعر او جاری است. همچون نسیم لطیف و گذرنده و در عین حال ملموس و درک کردنی است. در شعر سعدی با کسی رو به رو نیستیم که سعی بکند اندیشه ها و عواطف خود را منظم کند و بازنماید، بلکه با خود جریان سیال ذهن رو به رو هستیم.
کتاب کلیات سعدی
