کتاب «روحدرمانی با مولانا» نوشتهٔ شابان کاراکوشه و رکیه کاراکوشه، با ترجمهٔ شهرزاد صدر، به بررسی آموزههای مولانا جلالالدین محمد بلخی از منظر روانشناسی و عرفان میپردازد. این کتاب با نگاهی میانرشتهای، مفاهیم عرفانی مولانا را در قالبی روانشناختی بازخوانی میکند و میکوشد نشان دهد چگونه میتوان از این آموزهها برای بهبود سلامت روان و ارتقای کیفیت زندگی بهره برد. نویسندگان کتاب با بهرهگیری از اشعار و حکایات مولانا، مفاهیم روانشناختی چون خودشناسی، پذیرش، عشق، رهایی از ترس و اضطراب، و آرامش درونی را در فصلهای جداگانه بررسی میکنند. ساختار هر فصل بهگونهای است که ابتدا یک مفهوم روانشناختی معرفی میشود و سپس با ارجاع به آثار مولانا، آن مفهوم از منظر عرفانی و وجودی تحلیل میشود. این شیوهی تلفیقی به خواننده کمک میکند تا آموزههای مولانا را نه فقط در مقام اندیشه، بلکه بهمثابه ابزاری عملی برای زیستن بهتر درک کند. ویژگی شاخص کتاب، نگاه میانرشتهای آن است؛ جایی که عرفان اسلامی و روانشناسی نوین در کنار یکدیگر قرار میگیرند و چشماندازی تازه بر مفاهیم کهن گشوده میشود. زبان کتاب ساده و روان است و حتی مفاهیم پیچیدهی عرفانی و روانشناختی را به زبانی روشن و قابل درک برای خواننده عمومی بیان میکند، بیآنکه از عمق و دقت تحلیل کاسته شود. نویسندگان با تکیه بر منابع معتبر، چه در حوزهٔ آثار مولانا و چه در حوزهٔ روانشناسی، تلاش کردهاند استواری علمی را در کنار گیرایی بیانی حفظ کنند. این کتاب برای علاقهمندان به روانشناسی، عرفان، و خودشناسی نوشته شده و همچنین برای کسانی که در پی راههایی برای کاهش اضطراب، افزایش پذیرش خویشتن، و معنا بخشیدن به زندگی هستند، راهگشاست. روحدرمانی با مولانا با نگاهی علمی و شهودی، آموزههای مولانا را به ابزاری زنده برای رشد درونی و سلامت روان بدل میکند و پلی میان ساحت معنوی انسان و نیازهای روانی او میسازد. این کتاب میتواند برای خوانندگانی که به دنبال گفتوگوی درونی عمیقتری با خویشتناند، منبعی الهامبخش و کاربردی باشد.