این زمان هنوز نمی دانم که در آن روزگاران، جذبۀ صحنه مرا به سوی خود خواند یا برحسب اتفاق به سویش رفتم؛ فقط می دانم چنان شور عمیقی در من برانگیخت که بی پروا مأوای همیشگی من شد. صحنه جایی شد که زندگی را دوباره به من آموخت و هر روز در آن بازیگر دیگری می شوم و نمی دانم من در صحنه بازی می کنم یا صحنه در من.
کتاب دیدار با خویش