کتاب بازی درمانی : هنر برقراری ارتباط

کتاب «بازی درمانی: هنر برقراری ارتباط» نوشته گری ال. لندرث به‌طور جامع به بررسی مفهوم و اصول بازی درمانی پرداخته و روش‌های موثر آن را برای درمان مشکلات عاطفی و رفتاری کودکان معرفی می‌کند. این کتاب به‌ویژه بر اهمیت رابطه درمانی بین کودک و درمانگر تأکید دارد و به‌عنوان یک ابزار ارتباطی، بازی را به‌عنوان زبان طبیعی کودک می‌داند. لندرث در این اثر توضیح می‌دهد که چگونه درمانگران می‌توانند با ایجاد فضایی امن و بدون قضاوت به کودکان کمک کنند تا احساسات و مشکلات خود را از طریق بازی بیان کنند، بدون آنکه نیازی به کلمات باشد. این کتاب به درمانگران، مشاوران، روانشناسان و والدینی که در ارتباط با کودکان فعالیت می‌کنند، راهنمایی‌های کاربردی و علمی در استفاده از بازی درمانی ارائه می‌دهد. همچنین، برای دانشجویان روانشناسی و مشاوره، این اثر منبعی معتبر در زمینه بازی درمانی به شمار می‌رود.
لندرث در این کتاب به تبیین رویکرد کودک‌محور بازی درمانی می‌پردازد که ریشه در نظریات روانشناسی انسان‌گرا، به‌ویژه کارل راجرز دارد. در این رویکرد درمانگر نقش هدایت‌گر یا مداخله‌گر را نداشته، بلکه فضایی فراهم می‌آورد تا کودک خود بازی را هدایت کرده و از طریق آن به شناخت و حل مشکلات درونی‌اش بپردازد. این کتاب همچنین به ابزارهای مختلف بازی درمانی، از جمله اسباب‌بازی‌های ساده، فعالیت‌های هنری و بازی‌های نمایشی اشاره می‌کند که به کودکان کمک می‌کند تا به شیوه‌ای نمادین و غیرمستقیم احساسات خود را بیان کنند.
در این کتاب لندرث همچنین به کاربردهای عملی بازی درمانی در درمان اختلالات مختلف روانی کودکان از جمله اضطراب، افسردگی، اختلالات رفتاری و تروما می‌پردازد. او توضیح می‌دهد که این روش به‌ویژه برای کودکانی که قادر به بیان مشکلات خود از طریق کلمات نیستند یا از تجربه‌های آسیب‌زا رنج می‌برند، بسیار موثر است. لندرث تأکید می‌کند که درمانگر باید با ایجاد محیطی پذیرنده و بدون قضاوت، به کودک این امکان را بدهد تا به‌طور طبیعی و بدون ترس از قضاوت به ابراز احساسات بپردازد.