فردریش هلدرلین، متفکر و شاعر هم روزگار هگل است که مارس 1770 به دنیا آمد. اهمیت این متفکر و شاعر یک قرن بعد درک می شود و مارتین هایدگر بر شعر های او تفسیری می نویسد و از او به عنوان «شاعر ترین شاعر ها» یاد می کند. هولدرلین ششم ژوئن 1843 از دنیا رفت. در توضیح پشت جلد کتاب چنین آمده است :
هلدرین در نامه ای به مادرش، در توجیه زندگی شاعرانه ی خود می نویسد: :
« نمی توان دانشمند یا بازرگان بود و در عین حال شاعر هم. در آن صورت یک مقصود قربانی مقصود دیگر می شود. کوتاهی در شغل، فرار از مسئولیت در قبال دیگران است و کوتاهی در هنر ، گناه در حق ودیعه ای خدایی. آتش مقدس رسالت را نمی توان در حد شعله ی اجاق خانه پایین آورد.»
این شاعر جوان می خواست پاکبازانه همسو با هویت خود زندگی کند. پایداری بر این اصل – آن هم در روزگار غربت هنر – راز ماندگاری شعر اوست، و همزمان فاجعه ی سرنوشت اش.
کتاب پیکار با دیو
