کتاب سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم

«سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم» نوشته‌ی سوند برینکمن به تحلیل و بررسی سوگ و ارتباط آن با عشق در زندگی انسان‌ها می‌پردازد. برینکمن در این کتاب تأکید دارد که سوگ نه یک مشکل روان‌شناختی، بلکه بخش طبیعی از تجربه انسانی است که به‌طور مستقیم به رابطه‌های عمیق و عشق مربوط می‌شود. او معتقد است که هر چقدر روابط ما عمیق‌تر و معنادارتر باشد، سوگ ناشی از فقدان نیز به همان اندازه جدی‌تر و حقیقی‌تر خواهد بود.
این کتاب به‌طور خاص به نقد رویکردهای مدرن نسبت به سوگ می‌پردازد، به ویژه نگرش‌هایی که سعی دارند سوگ را به‌عنوان یک اختلال روان‌شناختی درمان کنند. برینکمن از این دیدگاه‌ها انتقاد کرده و به‌جای آن پیشنهاد می‌کند که افراد باید سوگ را بپذیرند و آن را تجربه کنند تا بتوانند به رشد و تحول فردی برسند. او این نظر را به اشتراک می‌گذارد که فرار از سوگ در واقع به معنای فرار از عشق و روابط عمیق انسانی است.
در ادامه، برینکمن به‌طور مفصل سوگ را به‌عنوان یک پدیده جهانی بررسی می‌کند که در تمام فرهنگ‌ها و در طول تاریخ انسانی وجود داشته است. او می‌گوید که سوگ در جوامع امروزی اغلب نادیده گرفته یا سرکوب می‌شود، در حالی که این احساس باید به‌عنوان یک بخش طبیعی از زندگی و یک حق انسانی پذیرفته شود. سوند برینکمن در کتاب خود از سوگ به‌عنوان «بهایی که برای عشق می‌پردازیم» یاد می‌کند و آن را به‌عنوان فرصتی برای شناخت بهتر خود و دیگران می‌بیند. او تلاش دارد که سوگ را نه به‌عنوان یک ضعف، بلکه به‌عنوان یک تجربه عمیق انسانی و قسمتی از چرخه‌ی طبیعی زندگی بشری معرفی کند.