کتاب فساد ذاتی

رمان «فساد ذاتی» نوشته تامس پینچن در لس‌آنجلس اواخر دهه ۱۹۶۰ روایت می‌شود؛ دوره‌ای که با پایان فضای آرمان‌گرای جنبش‌های هیپی و آغاز تغییرات اجتماعی و سیاسی جدید همراه است. فضای داستان پر از موسیقی، مواد روان‌گردان، موج‌سواری و جنبش‌های ضدفرهنگی است و همین بستر، حال‌وهوای ویژه‌ای به ماجرا می‌دهد.
شخصیت اصلی داستان «داک اسپورتلّو»، یک کارآگاه خصوصی هیپی‌مسلک است که سبک زندگی‌اش با بی‌نظمی، مصرف مواد مخدر و معاشرت‌های آزاد تعریف می‌شود. ماجرا وقتی آغاز می‌شود که معشوقه سابقش به سراغ او می‌آید و از داک می‌خواهد درباره نقشه‌ای مشکوک تحقیق کند. این نقشه مربوط به یک سرمایه‌دار بزرگ املاک است که ظاهرا اطرافیانش قصد دارند او را کنار بزنند تا کنترل دارایی‌هایش را به دست بگیرند.
در ادامه داک وارد شبکه‌ای پیچیده از باندهای خلافکار، پلیس‌های فاسد، نژادپرستان، فعالان سیاسی و گروه‌های حاشیه‌ای می‌شود. مسیر داستان پر از قتل، ناپدید شدن افراد و روابط پنهانی است که مرز بین واقعیت و توهم را مبهم می‌کند. روایت پینچن ساختار کلاسیک داستان‌های کارآگاهی را حفظ می‌کند، اما آن را با طنز، ارجاعات فرهنگی و ناهماهنگی‌های عمدی در خط روایت درمی‌آمیزد. عنوان «فساد ذاتی» به ایده‌ای اشاره دارد که در آن، نوعی تمایل طبیعی به فساد و نابسامانی در ساختارهای اجتماعی و اقتصادی وجود دارد. پینچن با ترکیب معما، هجو اجتماعی و ارجاعات به فرهنگ عامه، تصویری از گذار جامعه آمریکا از شور ضدفرهنگی به دوران جدیدی از بی‌اعتمادی و تجاری‌سازی ترسیم می‌کند.