کتاب انقلاب‌های اروپایی 1492-1992

کتاب «انقلاب‌های اروپایی 1492-1992» اثر چارلز تیلی، تحلیلی جامع و چندلایه از پنج قرن دگرگونی سیاسی و اجتماعی در اروپا است؛ روایتی که انقلاب را نه رخدادی گسسته، بلکه فرآیندی پیوسته در تاریخ تمدن غرب می‌داند. تیلی در این اثر تلاش می‌کند نشان دهد که انقلاب‌ها چگونه از درون ساختارهای دولت، اقتصاد و فرهنگ زاده می‌شوند و در نهایت، شکل تازه‌ای از قدرت و هویت جمعی را پدید می‌آورند. او در بخش آغازین کتاب، تعریف خود از انقلاب را از چارچوب‌های سنتی بیرون می‌کشد؛ انقلاب در نظر تیلی، شورشی ناگهانی یا صرفا تغییر در قدرت سیاسی نیست، بلکه نقطه‌ی تلاقی میان بحران مشروعیت، بسیج اجتماعی و تحول در روابط قدرت است. از همین‌رو، او خواننده را به سفری در تاریخ اروپا می‌برد، از جنبش‌های دهقانی سده‌ی شانزدهم و انقلاب‌های بورژوایی قرن هفدهم تا انقلاب فرانسه، انقلاب‌های صنعتی و خیزش‌های قرن بیستم. تیلی در این مسیر نشان می‌دهد که هر انقلاب، بازتابی از شرایط خاص زمانه‌ی خود بوده، اما همگی در مسیری مشترک حرکت کرده‌اند: حرکت از قدرت پادشاهی به سوی مشارکت سیاسی و شکل‌گیری دولت مدرن. تیلی تحلیلی از رابطه‌ی میان دولت، جنگ و انقلاب ارائه میدهد و بر این باور است که ساختار دولت‌های اروپایی از دل همین بحران‌ها و خیزش‌ها شکل گرفته است؛ یعنی همان فرآیندی که دولت‌ها برای کنترل و سرکوب انقلاب آغاز کردند، در نهایت به رشد نهادهای مدنی، مالی و نظامی منجر شد و اروپا را به سوی مدرنیته سیاسی سوق داد. در بخش پایانی، تیلی انقلاب‌های اروپای شرقی در دهه‌ی ۱۹۸۰ و فروپاشی بلوک شرق را بررسی می‌کند و آن‌ها را حلقه‌ی نهایی زنجیره‌ای تاریخی می‌داند که با کشف قاره‌ی جدید در ۱۴۹۲ آغاز شده بود. زنجیره‌ای از تحولاتی که پیوسته مرزهای قدرت و آزادی را بازتعریف کرده‌اند. تیلی در این کتاب با ارائه تصویری یکپارچه از مسیر پرآشوب اما سازنده‌ی اروپا، نشان می‌دهد چگونه خشونت، مقاومت و آرمان در کنار هم، تمدنی نو را بنا کرده‌اند.