کتاب باغ آلبالو

ترانه حبیب در باغ آلبالو دروازه‌ی گذشته‌ای از یادرفته را به روی خوانندگان می‌گشاید و آنان را با خود به سفری خیالی در زمان و مکانی دور و دیگر می‌برد؛ جایی که نغمه‌ی مرغان و نوای جویبار و سپیدی شکوفه‌های باغ در آوای مستانه‌ی زنان افسونگر و چیرگی مردان قدرتمند می‌تنند تا عناصر حکایتی افسانه‌گون را بسازند. باغ گویی استعاره از زمینی ازلی‌‌ست که سرآخر آرزوی آبادانی آن زنی ساده را از خاک درماندگی بلند می‌کند تا از نو بهشتی شایسته‌ی زندگی زنان بنا کند؛ بهشتی که در آن نه از زور برادر و جور همسر نشانی هست، نه دست قدرتی که از شاخه‌های بارآور میوه ترکه‌های عتاب و خطاب بتراشد. باغ آلبالو تمنا و تجسمی است از روضه‌ی رضوان که پدر آن را به دو گندم فروخته بود.