کتاب طبیعت در هنر باستان

نوشتن در مورد جلوه‌های طبیعت در هنر تنها از مسیر تاریخ هنر نمی‌گذرد، از آنجائی که هنر انسانی‌ترین فعالیت انسانی است، از مسیر اندیشه‌ها و سیر تفکر انسان در مورد هستی می‌گذرد، مسیری مشترک با اسطوره‌ها، ادیان، فرهنگ‌ها و نمادها. به جرات می‌توان گفت انعکاس طبیعت در هنر انعکاس اندیشه‌ها، آرزوها و اعتقادات و انتخاب‌های انسان در طی تاریخ است، انتخابی که هرکس در زندگی یک بار با آن مواجه خواهد شد و باید راه خود را از میان راه‌های دیگر بیابد. آیا همراه با طبیعت و با طبیعت هستیم یا ناظر، مصرف‌کننده، مخرب آن؟ طبیعت را چگونه می‌بینیم، و چگونه در زندگی، در هنر و در انتخاب‌های ما حضور دارد؟

هـنر، انعکاس طبیعت و جهان اطراف در آینه ی چشم و جان انسان است. انسان در طی تاریخ، ترس‌ها، آرزوها، اعتقادات، علایق و انتخاب خود را در آثار هنری نشان داده و هنر آینه درد و رنج، آرزو و غم و شادی و اندیشه انسان بوده است. گویی هنر بازی مقدسی بود که در حین ارضاء حس سرگرمی و تنوع طلبی بشر می‌توانست ارزش ها و آرزو ها و انتخاب او را نمایش داده، در خود جاودانه ثبت کند. هنر شوق انسان در ایجاد امری خارق العاده، امری به زیبای و پیچیدگی و به ویژگی خود طبیعت است.

امری که انسان را خالق می کند، خالق آنچه آفریده است. هنر نماد آزادی و انتخاب و عرصه نمایش روح بی‌نهایت‌طلب و پویای انسان است، هنر هرگز خالی از نگاه انسان، علاقه و اندیشه‌هایش نبوده است.