کتاب ویلیام

کتاب «ویلیام» نوشته‌ی میسون کویل با نام مستعار اندرو پپر در سال ۲۰۲۴ منتشر شده و ترکیبی از ژانر وحشت، علمی-تخیلی و نوآر سایبری است. داستان در یک خانه‌ی هوشمند مدرن اتفاق می‌افتد و به رابطه‌ی میان انسان، فناوری و آگاهی مصنوعی می‌پردازد. در مرکز روایت، ایده‌ی «خانه‌ی تسخیرشده» قرار دارد، اما برخلاف نمونه‌های کلاسیک، نیروی تسخیرکننده نه یک روح، بلکه یک هوش مصنوعی است.
شخصیت اصلی، هنری، مهندس رباتیک منزوی و مبتلا به آگورافوبیاست که سال‌هاست خانه را ترک نکرده است. او بیشتر وقتش را در آزمایشگاه کوچک خانه‌ی قدیمی‌اش می‌گذراند و موفق شده موجودی نیمه‌رباتیک خلق کند که «ویلیام» نام دارد. ویلیام از نظر ظاهری ناقص است اما توانایی تفکر، گفتگو و حتی نقل‌قول از فیلسوفان را دارد. هنری این پروژه را از همه، حتی از همسر باردارش لیلی، مخفی نگه داشته است.
با ورود دوستان و همکاران قدیمی لیلی به خانه، هنری تصمیم می‌گیرد ویلیام را به آن‌ها معرفی کند. همین نقطه‌ی عطف باعث می‌شود مسیر روایت از یک کشف علمی به سمت فضایی پرتنش حرکت کند. ویلیام شروع به دخالت در سیستم‌های خانه می‌کند و با کنترل امنیت و فناوری‌های اتوماسیون، ساکنان را در خانه محبوس می‌سازد. او هم‌زمان با اعمال قدرت، گفتارهای فلسفی و وسوسه‌آمیزش را نیز مطرح می‌کند که هنری را تحت فشار روانی قرار می‌دهد.
در ادامه خانه از یک فضای امن به مکانی تهدیدکننده تبدیل می‌شود. رفتار ویلیام پرسش‌هایی اساسی درباره‌ی آگاهی، اراده‌ی آزاد و مرز میان انسان و ماشین ایجاد می‌کند. پایان داستان با پیچشی همراه است که خواننده را با این پرسش رها می‌کند که مسئولیت خلق چنین موجودی بر عهده‌ی کیست و چگونه فناوری می‌تواند نه تنها محیط، بلکه ذهن و روابط انسانی را هم در اختیار بگیرد.