کتاب خواهران بانر

رمان «خواهران بانر» اثر «ادیت وارتون» از آن داستان‌هایی است که در ظاهر کوچک و محدود به زندگی دو خواهر خرازی‌فروش در نیویورک قرن نوزدهم می‌پردازد، اما در بطن خود نقدی وسیع‌تر بر جامعه‌ای بی‌رحم و سرمایه‌داری آمریکا دارد. خواهران بانر -‌آنا الیزا، بزرگ‌تر و فداکار و اولینا، کوچک‌تر و رویاپرداز‌- سال‌هاست در مغازه‌‌ی خرازی محقر زندگی و کار می‌کنند. زندگی آنها تکراری و تهی از هیجان است، تا اینکه آقای رامی، ساعت‌ساز مهاجر آلمانی، وارد صحنه می‌شود. در ابتدا نشانه‌هایی هست که گویی او عاشق آنا شده است، اما سرانجام دل در گرو اولینا می‌گذارد و با او ازدواج می‌کند. این ازدواج‌ که می‌توانست مایه‌ی نجات خانواده بانر باشد، در حقیقت سرآغاز فروپاشی آنها می‌شود. آنا با بخشیدن پس‌انداز اندکش به‌عنوان هدیه‌ی عروسی، از لحاظ مالی و عاطفی تهی می‌شود و اولینا نیز پس از ازدواج با بیماری و بی‌سرانجامی به خانه بازمی‌گردد.
این روایت به‌ظاهر ساده، لایه‌ای نمادین دارد. در این لایه مغازه‌ی کوچک خواهران، نماد فضایی محدود و خفه‌کننده است که زنان طبقه‌ی پایین در آن محصور بودند؛ فضایی که نه اجازه‌ی رشد فردی می‌دهد و نه مجالی برای تجربه‌ی عشق بی‌خطر باقی می‌گذارد. رامی، در این میان، فقط یک مرد مهاجر نیست، بلکه تصویر وعده‌های سرمایه‌داری و مدرنیته است؛ وعده‌هایی که در ابتدا امید و تغییر می‌نمایند اما در عمل چیزی جز فروپاشی و تنهایی نمی‌آورند. به همین دلیل، وارتون داستانش را نه به‌عنوان یک درام عاشقانه، بلکه به‌شکل تراژدی اجتماعی می‌نویسد؛ جایی که عشق به بن‌بست می‌رسد و خانواده نیز از هم می‌پاشد.
خواندن خواهران بانر وقتی جالب‌تر می‌شود که آن را کنار زندگی خود وارتون بگذاریم. او زاده‌ی خانواده‌ای ثروتمند و سرشناس بود و در ظاهر همه‌چیز داشت، اما همواره از فشارها و محدودیت‌های جامعه‌ی طبقه بالا رنج می‌برد. وارتون به‌خوبی می‌دانست که زن‌بودن، چه در طبقه پایین و چه در اشرافیت، به‌معنای قربانی‌شدن در‌برابر ساختارهای اجتماعی است. همین شناخت باعث شد بتواند همدلی عمیقی با شخصیت‌هایی چون آنا و اولینا داشته باشد.
در نهایت، خواهران بانر یادآور این است که حتی ساده‌ترین زندگی‌ها، وقتی در حصار نابرابری و بی‌عدالتی اجتماعی گرفتار می‌شوند، محکوم به تراژدی‌اند. این رمان کوتاه، آینه‌ای کوچک اما شفاف از جامعه‌ی سرمایه‌داری زمانه‌ی وارتون است؛ آینه‌ای که بازتابش هنوز هم در جهان امروز دیده می‌شود. رمان «خواهران بانر» به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین آثار رئالیسم اجتماعی شناخته می‌شود و مطالعه‌ی آن برای علاقه‌مندان به ادبیات قرن نوزدهم، داستان‌های رئالیستی و همچنین ادبیات فمینیستی جالب‌توجه خواهد بود.