«متن در دراماتورژی معاصر۲» شامل مقالات و گفتوگوهایی از چهرههای برجسته فلسفه و تئاتر است که سید حسین رسولی آنها را گردآوری کرده است. این اثر، نه فقط یک تحلیل نظری، بلکه یک سفر چندصدایی به قلب تئاتر پستدراماتیک است؛ جایی که اجرا، متن را میبلعد و دوباره خلق میکند. نظریه پستدراماتیک لمان، به قول ماروین کارلسن، مهمترین و تاثیرگذارترین نظریه معاصر است؛ بنابرین، هدف فرعی این کتاب شناخت آن است. این کتاب میکوشد شناختی از تئاتر و اجرای پستدراماتیک به دست دهد که بهشدت به فرم دراماتیک متعارف یورش میبرد و تحتتاثیر آوانگاردیسم و تئاتر ابزورد قرار است. در جهان تئاتر امروز، متن دیگر فرمانروای بیچونوچرای صحنه نیست. جلد اول این کتاب دربارهی تئاتر و اجرای پستدراماتیک و حاوی مقالههای و گفتوگوهایی از اهالی تئاتر است که در آن به اصول دراماتورژی، جایگاه متن در دراماتورژی معاصر و رابطهای میان متن و اجرا در تولیدات تئاتریکال متاخر پرداخته شده است. در جلد دوم «متن در دراماتورژی معاصر»، برای نخستینبار مصاحبهای مهم از میشل فوکو دربارهی تئاتر به فارسی ترجمه و منتشر شده است. این گفتوگو به بررسی فلسفه تئاتر و افکار فوکو دربارهی نیچه، هگل و فیلسوفان معاصری چون ژیل دلوز میپردازد. علاوه بر این، مقالات، گفتوگوها و تحلیلهای نظری از چهرههای برجستهی دیگر تئاتر و فلسفه نیز در این کتاب آمده است. از جمله میتوان به تحلیلهای اسلاوی ژیژک در مورد هملت، ریچارد دوم و ادیپ، سخنرانی جورجو آگامبن و گفتوگوهایی مهم با یان کات، برتولت برشت و ساموئل بکت اشاره کرد. مقالاتی درباره تئاتر مستند و تئاتر آوانگارد از ریچارد شکنر، رولان بارت، پیتر وایس، ژان پل سارتر و اوژن یونسکو از مطالب خواندنی دیگر این کتاب است که دیدگاههای جدیدی را در این حوزهها ارائه میدهد. مصاحبههایی با نویسندگان تئاتر پستدراماتیک از جمله هینر مولر، سارا کین و مارتین کریمپ نیز در جلد دوم «متن در دراماتورژی معاصر» گنجانده شده است. «متن در دراماتورژی معاصر۲» منبعی مناسب و راهگشا برای پژوهشگران، دانشجویان و علاقهمندان به نظریه، فلسفه و تئاتر است.