کتاب «سایهی درختان گردو» نوشتهی مهدی زارعی، اثری مستند و زندگینامهای است که به زندگی و دستاوردهای امامعلی حبیبی، یکی از بزرگترین کشتیگیران تاریخ ایران، از زبان پهلوان میپردازد. این کتاب که درسال ۱۴۰۴ منتشر شده، با زبانی روان، صمیمی و روایی، روایتی کامل از زندگی پرفرازونشیب حبیبی ارائه میدهد؛ از کودکی فقیرانهاش در روستای درزیکلای بابل در مازندران تا رسیدن به قلههای افتخار در کشتی جهان و حتی ورود به عرصهی سیاست و سینما. کتاب براساس مصاحبههای گسترده با نزدیکان، دوستان، همدورهایها و خود حبیبی (پیش از درگذشتش در شهریور ۱۴۰۴)، اسناد تاریخی، و خاطرات شخصی او نوشته شده است. زارعی با دقت و جزئینگری، زندگی حبیبی را در چند بخش کلیدی روایت میکند. عنوان کتاب، «سایهی درختان گردو»، اشارهای شاعرانه به خاطرات کودکی او زیر درختان گردوی روستای درزیکلا دارد که نمادی از سادگی، ریشههای روستایی و پناهگاه امن دوران کودکیاش بود که در دوران اشغال ایران توسط متفقین و روسها قطع شدند. او در جوانی به کشتی روی آورد و خیلی زود استعدادش در این رشته شکوفا شد. کتاب جزئیات جالبی از تمرینات طاقتفرسا، رقابتهای محلی و سپس درخشش در صحنههای ملی و بینالمللی ارائه میدهد. حبیبی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن مدال طلا کسب کرد و اولین کشتیگیر ایرانی شد که به این افتخار رسید. همچنین سه مدال طلای قهرمانی جهان (۱۹۵۹، ۱۹۶۱، ۱۹۶۲) و دو مدال طلای بازیهای آسیایی (۱۹۵۸ و ۱۹۶۲) از دیگر دستاوردهایش بود. بعد از پایان دوران ورزشی، حبیبی وارد عرصه سیاست شد و بهعنوان نماینده مردم بابل در مجلس شورای ملی فعالیت کرد. ویژگیهای برجستهی کتاب: زبان و سبک: مهدی زارعی با زبانی ساده اما تأثیرگذار، توانسته هم مخاطبان عام و هم علاقهمندان به تاریخ ورزش را جذب کند. روایتها ترکیبی از داستانگویی و مستندات تاریخی است که خواننده را به فضای مازندران دهههای ۳۰ و ۴۰ شمسی میبرد. جزئیات فرهنگی: کتاب پر از توصیفهای زنده از فرهنگ مازندرانی، آیینهای محلی، و حسوحال روستایی است که به درک بهتر شخصیت حبیبی کمک میکند. الهامبخش: داستان زندگی حبیبی، از فقر تا قهرمانی جهان، پیامی قوی از اراده و پشتکار دارد که برای خوانندگان، بهویژه جوانان، انگیزهبخش است.