کتاب «خانهی مادرم: دختری در جستوجوی رهایی» نوشتهی شری فرانکی، روایتی شخصی از زندگی در خانوادهای است که در ظاهر نمونهای از نظم و تقوا بود، اما در واقع پشت پردهای از کنترل و سوءاستفاده پنهان داشت. نویسنده که بزرگترین فرزند خانوادهی فرانکی است، در این کتاب از دوران کودکیاش در یوتا میگوید؛ جایی که مادرش، روبی فرانکه، با تأسیس کانال یوتیوبی به نام 8 Passengers سعی داشت تصویری کامل از زندگی خانوادگی خود ارائه دهد. در حالی که میلیونها نفر محتوای آن را دنبال میکردند، اعضای خانواده در فضای سختگیرانه و تنبیهآمیز خانه زندگی میکردند. شری با نگاهی واقعگرایانه از قوانین افراطی، فشارهای مذهبی و کنترل مداوم مادرش بر جزئیترین جنبههای زندگی فرزندان میگوید. روایت کتاب بیشتر بر رشد شری در این محیط تمرکز دارد؛ از نقش او به عنوان دختر بزرگ که همزمان باید مراقب خواهر و برادرهایش میبود تا احساس خفگی زیر بار انتظارات مادر. او از تضاد بین چهرهی آنلاین خانواده و واقعیت زندگی روزمرهشان مینویسد و نشان میدهد که چگونه «تربیت مذهبی» و «کمالگرایی» در عمل به ابزار کنترل و مجازات تبدیل شده بود. در بخشهایی از کتاب خاطرات دوران نوجوانیاش در دانشگاه و تلاش برای بهدستآوردن استقلال به تصویر کشیده میشود؛ تلاشی که با احساس گناه و ترس از قطع رابطه با خانواده همراه بود. در ادامه کتاب به وقایع سالهای اخیر میپردازد؛ زمانی که افشاگریها دربارهی رفتار روبی فرانکی به بازداشت او و همسرش انجامید. شری از تجربهی مواجهه با حقیقت، حمایت از خواهر و برادرهای کوچکتر و فرآیند درمان و بازسازی پس از این رویدادها میگوید. بخشهای زیادی از متن شامل نامهها، گفتوگوهای واقعی و تأملات شخصی او دربارهی نقش رسانه و مذهب در شکلدهی به این چرخه است. شری تصویری از زندگی فعلیاش ارائه میدهد؛ زنی جوان که در تلاش است از گذشته فاصله بگیرد و هویتی مستقل بسازد. او از مسیر تحصیل، نوشتن و فعالیتهای اجتماعیاش میگوید و نشان میدهد که چگونه بازگویی این خاطرات برایش به ابزاری برای بازیابی صدا و کنترل زندگیاش تبدیل شده است.