کتاب سه گفتار

در استوره داستان سیاووش آنگاه که به تندرستی از آتش می‌گذرد، به سرزمین توران پناه می‌برد، ولی سرانجام به دست افراسیاب کشته می‌شود. در پی مرگ سیاووش، گیاه درمان کننده دردها از خون وی می‌روید به نام پرسیاووشان که هر چه آن را ببرند باز می‌روید و جان تازه می‌گیرد. این گیاه نشان زندگی پس از مرگ و ادامه زندگی سیاووش است. جز اصلی وجود انسان همان جز مینوی یا فروری است که از وجود خود اهورامزدا بازتاب شده و پس از بازگشت نیز، به خود اهورا باز می گردد. مرگ آغاز بازگشت به جهان متعالی است و از این رو در ایران باستان بر این باور بودند که هر گاه کسی در می گذرد، شیون و زاری کاری است ناستوده.