کتاب توطئه گران

کتاب "توطئه گران" نوشته خورخه ایبارگوئن گویتیا در سال 1981 منتشر شد و آخرین رمان او قبل از مرگش بود. این کتاب داستانی تاریخی-طنزآمیز است که بر اساس رویدادهای واقعی توطئه کوئرتانو در سال 1810 نوشته شده، که مقدمه‌ای برای جنبش استقلال مکزیک از اسپانیا بود. ایبارگوئن گویتیا در این رمان با استفاده از طنز و نقد اجتماعی، اسطوره‌های تاریخ رسمی را زیر سوال می‌برد و آن‌ها را به داستانی پر از اشتباهات، خیانت‌ها و ناکارآمدی‌ها تبدیل می‌کند. این کتاب برای کسانی که به ادبیات آمریکای لاتین و بازخوانی‌های انتقادی از تاریخ علاقه دارند مناسب است.
داستان در مکزیک استعماری اوایل قرن نوزدهم می‌گذرد، زمانی که گروهی از نخبگان محلی، روحانیون، تجار و روشنفکران در حال توطئه علیه سلطنت اسپانیا بودند. این گروه شامل شخصیت‌های مختلفی است، از جمله خوان نپوموسنو لوپز، تاجر میان‌رده‌ای که نقش محوری دارد. آن‌ها در جلسات مخفی در کوئرتانو نقشه‌های خود را می‌کشند، اما همه چیز به اشتباهات و سوءتفاهم‌های کوچک تبدیل می‌شود. در این رمان، توطئه‌گران که بیشتر خودخواه و بی‌کفایت هستند، نه تنها با دشمن خارجی بلکه با مشکلات داخلی نیز دست و پنجه نرم می‌کنند.
ایبارگوئن گویتیا با سبک خاص خود، تاریخ را نه به‌عنوان یک حماسه قهرمانانه، بلکه به‌عنوان مجموعه‌ای از تصادفات و اشتباهات نشان می‌دهد. شخصیت‌ها در این داستان، که بیشتر شبیه به شخصیت‌های یک داستان پیتریسکی هستند، درگیر مشکلات روزمره و تفاوت‌های شخصی‌اند. در این توطئه، بیشتر اشتباهات و مشکلات از بی‌کفایتی و درگیری‌های داخلی ناشی می‌شود و روایت داستان با دیالوگ‌های تند و طنزآلود همراه است که طنز تلخ نویسنده را به‌خوبی منتقل می‌کند.
در واقع کتاب «توطئه‌گران» نقدی است به تاریخ، قدرت و ناکارآمدی‌های آن، که در قالب طنز و سبک سیاه نوشته شده است و به‌طور غیرمستقیم می‌پرسد که آیا انقلاب‌ها همیشه ناشی از برنامه‌ریزی و آرمان‌های روشن‌فکرانه‌اند، یا بیشتر از اتفاقات تصادفی و اشتباهات ساخته می‌شوند.